40:609
609
IN
DANIELEM.
CAP.
II.
610
quatur
alteri
populo.
Quantum
ad
postremum
membrum
spectat,
ubi
dicit,
conteret
ac
confringet
omnia
illa
regna,
et
ipsum
stabit
perpetuo,
non
indiget
longa
expositione.
Diximus
enim
qua
ratione
conterat
regnum
Christi
omnia
terrena,
de
quibus
antea
loquutus
est
Daniel:
quod
scilicet
necesse
sit
evanescere,
et
perire
etiam
miserum
in
modum
quidquid
adversum
est
unigenito
filio
Dei.
Hortatur
propheta
reges
omnes
terrae,
ut
osculentur
filium
(Psal.
2,12).
Quum
neque
Babylonii,
neque
Persae,
neque
Macedones,
neque
Romani
se
Christo
subiecerint,
imo
omnes
suas
vires
contulerint
ad
ipsum
oppugnandum,
fuerint
hostes
pietatis,
oportuit
deleri
a
Christi
regno:
quia
etiamsi
tunc
non
exstaret
imperium
persicum,
ubi
Christus
mundo
fuit
exhibitus,
maledicta
fuit
eius
memoria
coram
Deo.
Neque
etiam
hic
Daniel
ea
tantum
attingit
quae
patent
oculis
hominum,
sed
altius
attollit
mentes
nostras:
nempe
ut
sciamus
non
alibi
veram
fulturam,
in
qua
quiescamus,
posse
reperiri,
quam
in
uno
Christo.
Extra
Christum
ergo
pronuntiat
quidquid
splendoris
et
potentiae
est
in
mundo,
et
opulentiae,
et
roboris,
hoc
esse
caducum,
et
evanidum,
et
nullius
momenti.
Confirmat
sequenti
versu
eandem
sententiam,
quod
scilicet
Deus
ostenderit
regi
babylonio
quid
futurum
esset
postremis
temporibus,
ubi
monstrat
lapidem
excisum
e
monte,
et
quidem
sine
manu.
Diximus
Christum
excisum
fuisse
e
monte
sine
manu,
quia
divinitus
missus
fuit,
ita
ut
nihil
hac
in
parte
sibi
possent
arrogare
homines,
quemadmodum
etiam
Deus
ubi
de
redemptione
populi
sui
agit,
sic
loquitur
apud
Isaiam
(63,5),
Quoniam
non
vidit
Dominus
in
mundo
adiutorem,
armavit
se
brachio
suo,
et
propria
virtute.
Quoniam
ergo
non
aliunde
missus
est
Christus,
quam
a
patre
coelesti,
ideo
dicitur
excisus
esse
absque
manu.
Et
interea
etiam
tenendum
est
quod
secundo
loco
adiunxi,
nempe
notari
humile
et
abiectum
Christi
exordium,
quia
fuerit
similis
rudi
et
impolito
lapidi.
Quantum
attinet
ad
montem,
non
dubito
quin
Daniel
hic
voluerit
Christi
originem
docere
sublimem
esse,
et
supra
totum
mundum.
Ergo
sub
figura
montis
intelligit,
meo
iudicio,
Christum
non
exoriturum
esse
ex
terra,
sed
venturum
ex
gloria
coelesti
patris,
quemadmodum
etiam
dicitur
apud
prophetam
(Mich.
5,
2),
Et
tu
Bethlehem
Ephratha,
minima
es
inter
praefecturas
Iehudah:
ex
te
tamen
mihi
orietur
dux
in
Israel,
et
ortus
eius
a
diebus
aeternitatis.
Daniel
ergo
hic
occurrit
crassis
imaginationibus,
ad
quas
alioqui
propensa
sunt
nostra
ingenia.
Nam
quia
initio
non
apparuit
tanta
in
Christo
dignitas,
quanta
cernitur
in
mundi
regibus,
et
hodie
etiam
dominatur
quasi
sub
ignominia
crucis,
hinc
fit
ut
multi
eum
contemnant,
neque
agnoscant
quidquam
in
eo
dignitatis.
Daniel
ergo
nunc
elevat
oculos
et
sensus
nostros
in
sublime,
quum
Calvini
opera.
Vol.
XL.
|