20:607  607  ADDENDA  ET  CORRIGENDA.  608  quelle  ses  habitudes  pantagrueliques  n'etaient  pas  etrangeres,  il  entra  dans  les  ordres.  Mais  il  ne  put  obtenir  de  cure  et,  pousse  par  le  depit,  il  quitta  son  pays  et  sa  religion  pour  embrasser  le  Calvinisme  a  Geneve.  Ecrivain  de  troisieme  ou  de  quatrieme  ordre  il  a  laisse  des  poosies  religieuses  et  profanes,  quelques  unes  tres-profanes  meme,  d'un  style  facile  et  faible/'  652.  Qui  hic  vocatur  ab  Aiiein,  N.  805  scribitur  DaIIein,  N.  764.  Alinius.  Haec  nomina  sine  dubio  ad  eundem  virum  pertinent  Argentorati  pro  tempore  degentem.  An  vero  Alienius  qui  laudatur  N.  1066.  1069.  1071.  2800  idem  sit  tu  videas.  711.  Serius  animadvertimus  Codicem  nonnulla  praebere  quae  Beza  omisit.  Pag.  188  post  medium:  Quanquam  a  fratribus  iam  timere  desii.  Ne  quid  mero  imperio  agatur  timeo.  Queritur  ete.  Tum  in  fine:  Has  literas  biduo  ante  missurus  eram  nisi  fefellisset  is  qui  se  mihi  obtulerat.  731.  Hic  et  infra  N.  941.  1735  Pagnetum  scripsimus,  literatura  minus  certa  forte  decepti,  quum  Paguetum  dicere  debuissemus  teste  A.  Roget.  Terum  an  ubique  (N.  426.  436)  de  eodem  sermo  fiat,  hoc  affirmare  non  ausimus.  752.  Hanc  Beza  autore  ad  a.  1546  retulimus  et  Claudium  qui  initio  ad  Farellum  missus  dicitur  huius  fratrem  fuisse  credidimus.  Iam  Clar.  Boehmerus  (Spanish  Ref.  L  205)  monet  Bezam  in  anno  definiendo  errasse  et  epistolam  ad  a.  1545  pertinere.  Claudium  illum  esse  Senarcleum  et  missionem  eius  ad  Saxones  intelligi  debere.  Cui  non  adstipulari  omnino  non  possumus.  Rem  conficit  quod  de  ep.  ad  Melanchthonem  scripta  Noster  dicit,  in  qua  hunc  deLangeo  monuerit:  quae  epistola  nulla  alia  est  nisi  N.  606  (not.  29).  782.  Yandelinum  dicit  Rihelium  typographum  Argentoratensem.  791.  Not.  17.  De  Diazio  eiusque  libro  posthumo  s.  t.  Christianae  religionis  summa  ad  III.  Principem  Ottonem  Henricum  Palatinum  Bheni  Neuburgi  Danubii  conscripta  3.  Kal.  Mart.  1546,  vide  Veesenmeyer  in  ZS.  fur  hist.  Theol  VII.  3.  1837.  842.  Epistola  haec  ad  20.  Octobris  referri  nequit.  Quae  enim  hic  narrantur  mense  demum  Novembri  et  Decembri  evenerunt.  Dinkelsbiilium  Imperator  d.  25.  Nov.,  Rotenburgum  d.  2.  Dec.  occupavit.  Palatinus  eundem  d.  21.  Dec.  Halae  veniam  petens  adiit.  Ergo  pro  Octobre  Decembrem  reponendum  coniicimus.  In  fine  vitiose  scriptum  est  Bucero  pro  Buceri.