[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


8:606  in  hypostaticam  unionem  non  misceat.  Nihil  in  coelo  est  vel  in  terra,  quod  non  sua  praesentia  arcanoque  influxu  vegetet  Dei  spiritus.  Nunc  mihi  respondeant  Serveti  discipuli,  spiritumne  in  se  ipso  indivisibilem  l)  esse  concedant.  Si  nulla  est  in  ipso  divisio,  sequetur  spiritum  pietatis  et  sapientiae  habitare  in  lignis  et  lapidibus.2)  En  quos  fructus  proferat  fictitia  illa  deitas,  quam  inducere  coactus  est  Servetus,  ne  distinctionem  inter  spiritum  sanctum  et  eius  dona  admitteret.  Eiusdem  rationis  est,  quod  accidentia  in  Deum  conferre  non  dubitavit.  Tantum  erroris  portentum  uno  verbulo  obtegit,  quod  intelligat  entia  omnia  in  Deo  sustineri:  scilicet,  ut  Deus  infusa  spiritus  sui  virtute  vivificet  ac  sustineat  quae  semel  creavit,  necesse  habebit  caducae  mutationi  se  subiicere.  Iam  ut  sacrilegam  illam  ac  detestandam  vocem  excuset,  coaeternos  et  consubstantiales  Deo  esse  fidelium  spiritus,  nullo  profectu  hyperbolica  elogia  coacervat,  quod  participes  sint  divinae  naturae:  in  illis  sit  substantia  [pag,  204]  spiritus  aeterni,  et  eorum  sedes  ab  aeterno  paratae.  Qualis  sit  illa  divinae  naturae  participatio,  nuper  attigi:  perversum  quoque  de  aeterna  substantia  delirium  saepius  refutatum  est.  Quid  autem  magis  ridiculum  quam  aeternos  probare,  quibus  gratuitum  regnum  paravit  Deus  antequam  nascerentur?  Consubstantiales  Deo  sunt  animae  regenitae.  Ergo  nec  per  gratiam  illis  confertur  quidquid  habent  lucis  et  iustitiae,  sed  naturaliter  illis  inest:  nec  vero  sperandum  est  ut  olim  Deus  sua  in  illis  dona  gratuito  coronet,  nisi  in  se  ipsum  liberalis  esse  velit.  Iam  et  vita  aeterna  donum  simul  et  praemium  esse  desinet.  Quid  enim  accederet  aeternae  Dei  essentiae?  Caeterum  quia  una  illa  vox  Dei:  Ego  sum,  ego  sum,  et  nemo  praeter  me:  satis  ostendit  quam  impie  ad  creaturas  transferatur  aeterna  eius  essentia  et  aeternitas  divina.  Pluribus  verbis  supersedeo.  Nihilo  excusabilius  est,  quod  postquam  in  Dei  solium  Servetus  pios  spiritus  evexit,  in  exstinctionem  mox  et  interitum  praecipitat.  Coelestem  et  increatum  spiritum,  Deo  consubstantialem,  et  qui  nos  deificat,  aperte  dicit  exstingui.  Tenendum  memoria  est  quod  alibi  garrit,  substantialiter  nos  ex  Deo  gigni,  nec  aliter  in  nos  transfundi  deitatem,  quam  homo  in  Christi  persona  in  Deum  assumptus  est:  ut  vere  sit  hypostatica  in  nobis  divinae  et  humanae  naturae  unio.  Massam  hanc  ex  Deo  et  homine  conflatam,  quocunque  tandem  nomine  vocetur,  ad  interitum  damnare,  quid  aliud  est  quam  Deum  facere  corruptibilem?  Formam  hanc  loquendi  ex  Paulo  sumptam  esse  defendit,  qui  spiritum  exstingui  non  vetaret,  1)  In  gallico  male  scribitur:  invisible.  2)  Add.  d'autant  que  selon  Servet  son  essence  y  est  enclose.   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci