7:604
viam
excogitant.
Dicunt
enim,
neque
nimis
laxandam
confessionem,
neque
rursus
nimis
stringendam.
Videtur
certe
aliquid
profectum,
quum
ex
illa
anxial)
enumeratione
aliquid
remittitur.
Nugae
scilicet:
nam
si
statuimus
non
absolvi
coram
Deo,
nisi
qui
sacerdoti
sua
peccata
confessi
fuerint,
cui
inde
apiculum
detrahere
fas
erit?
Nonne
semper
periclitabimur,
ne,
si
quid
a
nobis
praetermissum
est,
in
iudicium
Deus
revocet?
Haec
demum
pax
ost
conscientiae,
sine
qua
nulla
est
salus,
quum
indubia
est
absolutionis
fides.
Si
confiteri
prius
quempiam
necesse
est,
quam
absolvatur,
quousque
urgeat
haec
necessitas,
non
est
in
hominis
arbitrio
definire.
Ita
nihil
praeter
assiduam
inquietudinem
lentumque
tormentum
et
perplexas
ambages
relinquitur,
quae
animam
nihilominus
conficient,
quam
si
aperte
iugularetur.
Contenti
sunt
mediatores,
si
recenseantur
peccata,
quae
diligenter
cogitanti,
et
sese
excutienti
in
mentem
veniunt.
Quid
hoc
est
aliud,
quam
venenum
gutta
mellis
illinere,
ut
primo
gustu
minus
sentiatur?
Nam
si
quid
iustae
diligentiae
vel
minimum
defuerit,
hic
haerebit
peccator:4)
imo
labefactabitur
[pag.
95]
tota
promissio:
et
tandem
abyssus
abyssum
trahet.
Si
haec
est
salutis
scientia,
tranquillo
animo
in
peccatorum
veniam
recumbere:
quisquis
hunc
laqueum
sponte
induet,
sciens
ac
volens
salutem
suam
proiicit.
Quod
autem
huic
impiae
tyrannidi
praetexitur
Christi
autoritas,
non
minore
fit
impudentia
quam
malitia.
Antehac
Sorbonicis
theologastris3)
propter
crassam
inscitiam
poterat
ignosci,
quum
scripturam
perperam
corrumperent.
Nunc
in
tanta
luce
non
eadem
valere
debet
excusatio.
Obtendunt
mediatores,
ligandi
et
solvendi
potestatem
apostolis
esse
datam.
Addunt
postea,
exerceri
non
posse,
nisi
intelligat
qui
ea
fungitur,
retinerene
an
solvere
debeat.
Inde
enumerationem
conficiunt.
Quid
tam
puerile
obiectum,
toties
a
nobis
refutatum,
nunc
de
integro
excutiam?
Quum
instruuntur
ligandi
et
solvendi
potestate
apostoli,
hoc
elogio
vim
et
fructum
evangelii
commendari
certum
est.
Magnopere
enim
refert,
ut
ratam
esse
coram
Deo
absolutionem
sciamus,
quae
nobis
nunciatur
ore
hominis.
Meminerimus,
homines
esse
mortales,
qui
nos
ab
aeternae
mortis
reatu
exemptos
esse
testantur.
Tantae
rei
testimonio4)
ne
angeli
quidem
pares
forent.
Quid
ergo
nobis
fieret,
nisi
suam
autoritatem
interponeret
ipse
filius
Dei,
ad
sanciendam
mandati
sui
fidem?
Ipsa
porro
mandati
exsequutio
omnem
hae
de
re
dubitationem
tollit.
Neque
enim
audiendis
confessionibus,
sed
praedicando
evangelio,
ligandi
solvendique
munus
exercuerunt
apostoli.
Quin
1)
entier.
2)
le
pecheur
sera
la
tenu
court
et
ne
saura
ou
il
en
sera.
3)
badaux
de
Sorbonne.
4)
pour
porter
un
tel
message.
|