[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


7:603  603  VERA  ECCLESIAE  604  sionem  obtinendae  veniae  necessariam  esse  fingunt.  Cui  autem  confiteri  nos  iubent?  Non  Deo:  sed  sacerdotibus.  Nonne  plusquam  impudenter  obtenditur  nomen  gratuitae  iustificationis,  quum  haec  conscientiis  imponitur  necessitas?  Ut  liberae  sint  conscientiae  a  metu  aeternae  mortis,  ipsam  quoque  Dei  legem  abrogari  oportet,  ne  maledictione  eas  obstringat.  Quid  nunc,  si  novarum  legum  laqueis  induuntur,  quae  fortius  eas  adstringant?  Scriptura  nos  iustificari  testatur,  non  quia  impleamus  legem,  sed  quia  recumbamus  in  Christi  sacrificium,  quo  expiata  sunt  peccata.  Non  ergo  legis  observatio,  sed  transgressionum  venia  nos  iustificat,  [pag.  93]  Nunc  quum  ipsa  peccatorum  remissio  quae  a  vinculis  omnibus  nos  solvit,  conditioni  illigatur,  nonne  tota  conscientiis  excutitur  salutis  certitudo?  Peccatorum  remissionem  nobis  promittunt  ;  sed  hac  lege,  si  in  aurem  sacerdotis  confessi  fuerimus.  Quid  hoc,  quaeso,  aliud  est,  quam  humanae  legi  subiicere  divinae  legis  absolutionem,  et  ipsi,  ut  ita  loquar,  manumissionis  vindictae  servitutem  imponere?  Sic  enim  statuunt  eiusmodi  legislatores,  ne  peccatorum  remissio,  quae  nos  liberat,  ipsa  sit  libera.  Praeterea  atrocem  Deo  iniuriam  faciunt,  qui  tantum  arrogant  hominibus,  ut  ipsorum  arbitrio  remittantur  peccata.  Praesertim  quum  hoc  uni  sibi  tam  severe  vindicet  apud  prophetam.  Ego  sum,  ego  sum,  inquit,  qui  deleo  iniquitates  tuas  (Ies.  43,  25).  Quid  autem?  an  Deus  ipse,  quum  beneficium  istud  nobis  offert,  confitendi  legem  imponit?  An  Christus  ipse  cuius  maxime  proprium  est  hoc  officium  et  mandatum,  tale  quidquam  praescribit  peccata  remittendo?  Nusquam  hoc  legitur.  Nunc  quum  insurgunt  homines,  manumque  iniiciunt  Christo  ad  restringendam  eius  gratiam,  nonne  plus  quam  sacrilega  audacia  est?  Et  nos,  si  tantum  iuris  permittimus  hominibus,  ut  reconciliandae  inter  nos  et  Deum  gratiae  ipsi  sint  arbitri  ad  leges  dictandas,  nonne  Christi  beneficium  tali  ingratitudine  repudiamus?  Hoc  certe,  nisi  impudenter,  negari  non  potest.  Confugimus  miseri  omnes  nos,  ut  necesse  est,  ad  peccatorum  veniam,  tanquam  ad  unicum  salutis  asylum.  Certa  nobis  via  a  filio  Dei  monstratur.  Certa  ratio  traditur  tanti  boni  potiendi.  Hic  se  interponit  mortalis  homo,  aditumque  praecludere  audet:  ianuam  [pag.  94]  ostendit  a  se  obseratam,  nec  aperiri  nisi  confessionis  clave  patitur.  Hanc  in  se  tyrannidem  qui  suscipiunt,  statuuntne  Christum  unicum  iustitiae  autorem,  ac  non  potius  honoris  partem  illi  ereptam  alio  transscribunt?  Et  ubi  gratuita  iustitia,  si  hoc  modo  redimitur?  Porro,  quoniam  hactenus  expertae  sunt  piae  animae,  quam  dira  esset  carnificina,  quum  ad  huiusmodi  confessionem  adigebantur  :  ut  minore  doloris  sensu  eas  interimant  falsi  mediatores,  mediam   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci