7:602
excutiamus
cor
humanum,
reperiemus
non
modo
ad
diffidentiam
propensum
esse,
sed
toto
naturae
instinctu
illuc
ferri.
Quare
iterum
hic
nobis
subveniat
Dei
spiritus,
necesse
est
:
sitque
nobib
et
arrabo
et
sigillum.
Hic
est,
qui
nobis
os
aperit,
ut
audeamus
absque
metu
Deum
patrem
invocare
(Rom.
8,
15;
Gal.
4,
6),
qui
sanguine
Christi
animas
nostras
irrigat
(1
Petr.
1,
2),
qui
ratam
nobis
facit
eius
gratiam,
qui
Dei
caritate
corda
nostra
perfundit
(Rom.
5,
5),
ut
intrepide
gloriemur,
nos
esse
eius
filios,
qui
denique
nos
ducit
in
omnem
veritatem
(Ioann.
16,
13):
idque
ut
sciamus,
quae
nobis
a
Deo
donata
sunt
(1
Cor.
2,
12).
Quod
ultimo
ioco
posui
sumptum
est
ex
Luca,
qui
Pauli
doctrinae
credidisse
narrat,
quotquot
ad
vitam
erant
praeordinati
(Act.
13,
48).
Et
sane,
quum
omnes
promiscue
externa
praedicatione
invitet
Deus,
hoc
solo
electos
suos
discernit
a
reprobis,
quod
hos
caecutire
in
luce
sinens,
illos
novis
oculis
donat
quibus
cernant,
et
corda
in
obedientiam
verbi
sui
inclinat.
Proinde
efficaci
vocatione
arcanam
suam
electionem
patefacit.
Vocat
nos,
inquit
Paulus,
quemadmodum
in
filio
suo
elegit
ante
creatum
mundum
(Ephes.
1,
4).
Item:
Illius
opus
sumus,
creati
in
Christo
ad
bona
opera,
quae
praeparavit,
ut
in
illis
ambulemus
(Ephes.
2,
10).
Hoc
ideo
notandum
est,
quia,
ut
plus
aequo
superbi
sunt
homines,
ad
se
rapiunt
quod
erat
uni
Deo
adscribendum.
Cui
praeposterae
arrogantiae
gratuitam
suam
adoptionem
opponit
Deus,
quae
ipsa
sibi
causa
est
ad
nos
vocandos,
adeoque
sola
nos
discernit.
*)
Nunquam
certe
praevenitur
[pag.
92]
a
nobis
Deus,
sed
quaerit
oves
errantes
ac
perditas.
Porro
efficacia
vocationis,
cuius
memini,
sic
accipi
debet,
quod
non
tantum
nobis
offertur
Dei
gratia,
sed
ad
eam
amplexandam
voluntas
quoque
nostra
formatur.
Nam
inter
electos
et
reprobos
id
interest,
quod
quum
utrosque
alloquatur
Deus
voce
hominis,
illos
peculiariter
spiritu
suo
intus
docet.
Commune,
inquam,
utrisque
est
hominis
ministerium:
sed
interior
spiritus
gratia
specialis
est
electis.2)
Quo
pertinet
Christi
sententia
:
Quicunque
a
patre
audivit
ac
didicit,
venit
ad
me
(Ioann.
6,
45).
Nisi
haec
extra
controversiam
posita
fuerint:
licet
avium
more
subinde
garriamus,
nos
fide
iustificari,
iustificationem
ipsam
nunquam
tenebimus.
Nihilo
autem
melius
est,
furtim
&ubduci
ab
unico
salutis
fundamento,
quam
palam
excuti.
Verum
sunt
etiam
alia,
in
quibus
larvati
mediatores
hanc
doctrinae
partem
malitiose
subvertunt,
quam
velle
se
tueri
verbo
profitentur.
Peccatorum
confes-
1)
Add.
d'avec
les
reprouvez.
2)
la
grace
qui
touche
au
vif
est
speciale
aux
enfans
de
Dieu.
|