40:602  ventum,  dicit  quaecunque  in  mundo  erunt  imperia,  fore  adversa  Deo,  et  quotquot  erunt  summi  reges  et  monarchae,  totidem  fore  hostes  pessimos  et  crudelissimos,  ad  exstinguendam  omnem  pietatem:  si  quidem  hoc  esset  in  eorum  manu.  Et  ita  hortatur  ad  crucis  tolerantiam,  ne  tandem  in  miseris  et  tristibus  spectaculis  succumbant,  sed  pergant  nihilominus  in  cursu  vocationis  suae,  donec  appareat  promissus  redemptor.  Diximus  hoc  esse  accidentale,  quia  certum  est  fundata  esse  omnia  regna  huius  mundi  in  Christi  virtute  et  beneficentia:  sed  oportuit  exstare  memorabile  documentum  irae  Dei  in  omnia  illa,  quae  tam  furiose  et  hostiliter  sese  extulerant  contra  filium  Dei,  summum  regem.  Iam  Christus  lapidi  confertur  e  monte  exciso.  Hoc  quidam  parum  concinne  restringunt  ad  generationem  Christi,  quia  scilicet  absque  viri  coitu  ex  matre  virgine  fuerit  genitus.  Itaque  dicit  excisum  esse  e  monte  absque  manu  hominis^  quemadmodum  vidimus,  eo  quod  divinitus  missus  fuerit,  ita  ut  separandum  sit  eius  imperium  ab  omnibus  terrenis,  quia  divinum  sit  et  coeleste.  Nunc  ergo  rationem  similitudinis  tenemus.  Quod  ad  nomen  lapidis  pertinet,  hic  Christus  non  vocatur  lapis  eodem  sensu  quo  et  in  Psalmo  118,  22  et  8.  capite  Isaiae  v.  14  et  3.  Zachariae  v.  9  et  alibi.  Illic  enim  tribuitur  nomen  lapidis  Christo,  quia  in  eo  fundata  sit  ecclesia.  Notatur  quidem  illic  etiam  perpetuitas  regni,  ut  hoc  loco:  sed  quemadmodum  iam  dixi,  debent  tamen  loquutiones  istae  inter  se  distingui.  Iam  hoc  addendum  est,  Christum  dici  lapidem  excisum  absque  manu  hominis,  quia  initio  fuit  fere  absque  decore,  et  forma,  quod  ad  sensum  hominum  pertinet.  Et  subest  etiam  tacita  antithesis  inter  magnitudinem,  cuius  mox  fit  mentio  a  propheta,  et  inter  illud  principium.  Descendit,  inquit,  lapis  e  monte  excisus,  et  lapis  ille  factus  est  in  magnum  montem^  et  replevit  totam  terram.  Videmus  ut  propheta  admoneat  exordia  regni  Christi  fore  contempta  et  abiecta  coram  mundo.  Nihil  enim  excellentiae  conspicuum  fuit:  quia,  ut  dicitur  apud  Isaiam  (ll,  1),  Natus  est  surculus  ex  trunco  Isai,  quum  posteri  Davidis  carerent  omni  dignitate,  regium  nomen  prorsus  sepultum  esset,  diadema  calcatum  sub  pedibus,  ut  dicitur  apud  Ezechielem  (21,  31).  Ergo  Christus  primum  apparuit  abiectus  et  humilis.  Sed  mirabiliter  ac  praeter  spem  ac  sensum  omnium  excrevit  in  magnitudinem  immensam,  ita  ut  totam  terram  repleret.  Nunc  ergo  videmus  quam  opposite  loquatur  Daniel  de  regno  Christi.  Sed  cras  nobis  reliqua  dicenda  erunt.  Quod  heri  disseruimus  de  aeterno  Christi  regno  nunc  ipsius  prophetae  verbis  clarius  explicandum  est.  Dixit  in  narratione  somnii,  lapidem  e  monte  excisum  absque  manu  esse  quintum  regnum,  a  quo