7:600
affectum
secum
trahere,
qui
cordi
insideat.
Quarto,
non
ex
humanae
mentis
perspicacia
eandem
hanc
nasci,
vel
ex
proprio
cordis
motu,
sed
esse
singulare
spiritus
sancti
opus,
cuius
est,
tum
mentes
illuminare,
tum
obsignare
corda.
Pobtremo,
non
omnes
promiscue
hanc
spiritus
efficaciam
sentire,
sed
qui
ad
vitam
sunt
ordinati.
Quod
ordine
primum
posuimus,
quia
in
confesso
est
apud
omnes,
probatione
nulla
indiget.
In
secundo
etiam
probando,
non
tam
sedulo
colligenda
sunt
testimonia,
quam
admonendus
lector,
ut
quae
passim
occurrunt
in
scripturis
expendat.
Sunt
enim
prope
innumera,
et
brevitati
studendum
est.
Paulus
quum
a
lege
discernit
evangelium,
fidei
doctrinam
appellat
(Rom.
10,
6).
Et
alibi,
revelari
in
ipso
Dei
iustitiam
docet
ex
fide
in
fidem
(Rom.
1,
17).
Item:
Ideo,
inquit,
ex
fide,
ut
secundum
gratiam:
quo
firma
sit
promissio
(Rom.
4,
16).
1)
Eodem
pertinet
quod
scribit,
evangelium
in
obedientiam
fidei
praedicari
(Rom.
1,
5).
Et
ubi
evangelium
non
ex
lege,
sed
expromissione
esse
docet:
continuo
post
concludit,
ut
promissio
ex
fide
detur
(Gal.
3,
22).
Quibus
verbis
aperte
notatur
mutua
inter
fidem
et
gratuitas
Dei
promissiones
relatio.
Hinc
iam
conficitur,
fidem
in
Christo
solo
quiescere:
utpote
in
quo
omnes
Dei
promissiones
sunt
Etiam
et
Amen
(2
Cor.
1,
20).
Ita
enim
Deus
dilexit
mundum,
ut
filium
suum
unigenitum
dederit,
ut
quisquis
in
eum
credit,
non
pereat
(Ioann.
3,
16).
Quae
sententia
non
frustra
toties
[pag.
89]
repetitur.
Quare
alibi
Paulus,
quum
lucem
evangelii
commendat,
dicit
illic
refulgere
Dei
gloriam
in
facie
Christi
(2
Cor.
4,
6).
Nec
temere,
quum
de
fide
meminit
scriptura,
quasi
expositionis
vice
additur:
in
Christum.
Significat
enim
haec
particula,
quod
latius
docetur
tertio
capite
ad
Romanos
(v.
24)
:
Christum
esse
propositum
reconciliatorem,
ut
per
fidem,
intercedente
ipsius
sanguine,
gratis
iustificemur
Dei
gratia.
Quod
ipsum
deinde
pluribus
locis
confirmat.
Idem
sibi
vult
quod
ad
Galatas
(3,
16)
scribit,
non
nisi
in
uno
semine,
hoc
est,
Christo,
stabilitas
fuisse
promissiones.
Eadem
ratione,
tam
ad
Ephesios
quam
ad
Philippenses
fidem
interpretatur,
cognitionem
filii
Dei:
in
qua
etiam
totam
sapientiam
piorum
includit
(Ephes.
4,
13;
Philip.
3,
8):
quemadmodum
alibi
negat,
quidquam
sibi
aliud
esse
eximium:
et
se
Iesum
Christum
praedicasse
gloriatur,
tanquam
in
quo
consistat
evangelii
summa
(1
Cor.
2,
2).2)
Porro
ex
fide
gigni
divini
in
nos
amoris
fidu-
1)
In
editione
germanica,
et
quidem
"in
ipso
textu,
h.
I.
appositus
legitur
heus
Gal.
3.
ex
lapsu
memoriae,
sme
dubio;
quod
tamen
caeterae
omnes
servarunt,
sed
alkgatione
in
marginem
relegata.
2)
Add.
mesme
il
en
parle
au
premier
des
Romains.
|