32:6  sunt  ministri,  semper  ad  munus  intentos  esse.  Nam  quod  alibi  praesto  esse  dicuntur  ad  Dei  obsequium  et  exsequenda  iussa,  Psal.  103,  20  et  21  hoc  quoque  ad  fidei  nostrae  confirmationem  valet,  quum  ad  nos  tuendos  eorum  opera  Deus  utatur.  Quanquam  autem  de  singulis  ecclesiae  membris  agit  propheta,  non  temere  hoc  diabolus  aptavit  ad  personam  Christi.  Nam  utcunque  semper  ei  sit  propositum  pervertere  et  corrumpere  veritatem  Dei,  in  generalibus  tamen  principiis  speciosum  colorem  adhibet,  satisque  acutus  est  theologus.  Et  sane  quum  totum  Adae  genus  exsulet  a  regno  Dei,  nihil  cum  angelis  est  nobis  commune,  et  illi  nobiscum  nihil  habent  negotii.  Solus  ergo  Christus  est,  qui  sublato  dissidio  angelos  nobis  conciliat,  sicuti  proprium  eius  est  colligere  quae  dissipata  erant  in  coelo  et  in  terra,  ut  ait  Paulus  ad  Ephesios  capite  1,  10.  Id  sancto  patriarchae  Iacob  ostensum  fuit  sub  figura  scalae,  Gen.  28,  12:  et  quia  per  Christum  coalescimus  in  unum  corpus  cum  angelis,  dicebat  ipse,  Posthac  videbitis  coelos  apertos,  et  angeli  adscendent  ac  descendent,  Ioannis  1,  51.  Videmus  ergo  proprie  in  caput  congruere  quod  eius  beneficio  ad  omnia  membra  pertinet.  Iam  vero  propheta  vias  omnes  plurali  numero  diserte  ponit,  quo  distinctius  exprimat,  quocunque  pergendum  sit,  angelos  semper  fore  duces.  Et  certe  videmus  quam  flexuosus  ac  multiplex  sit  cursus  vitae  nostrae,  et  quam  multae  tempestates  nos  huc  illuc  subinde  rapiant.  Itaque  oportuit  singulis  actionibus  et  consiliis  nominatim  angelos  attribui  duces,  ut  sciamus  nobis  praeire  sive  ad  dextram  sive  ad  sinistram  nos  ferat  necessitas.  Interea  probabile  est,  sub  viarum  nomine  commendari  nobis  modestiam,  ne  praecipiti  iactu  Deum  tentemus,  sed  nos  contineamus  intra  vocationis  nostrae  fines.  Nam  si  quis  se  temere  proiiciat,  et  aggrediatur  plus  quam  permittit  Deus,  quasi  vellet  repugnante  Deo  supra  nubes  conscendere:  non  est  quod  sibi  angelos  promittat  suae  temeritatis  ministros  vel  adiutores.  Ac  videtur  astute  Satan  particulam  hanc  obliterasse  dum  Christum  ad  temerariam  proiectionem  impellere  tentabat.  12.  (Super  manus.)  Amplificat  quod  dixit  de  angelorum  custodia,  ac  si  diceret,  non  solum  excubias  agere  ne  quid  mali  nobis  accidat,  et  paratos  esse  ad  opem  ferendam,  sed  etiam  suis  manibus  fulcire  gradus  nostros,  ut  sine  offensa  cursum  nostrum  peragamus.  Hoc  quidem  minime  apparet,  in  sublime  attolli  fideles,  qui  saepe  anhelant  vel  laborant  ambulando,  saepe  impingunt  vel  labuntur,  vix  etiam  et  aegre  se  trahunt:  sed  quia  in  tanta  debilitate  non  solum  cadere  singulis  momentis  contingeret,  sed  etiam  diffluere,  nisi  nos  mirabiliter  fulciret  Deus:  merito  levamen  quod  praestatur  angelorum  opera,  tam  magnifice  propheta  commendat.  Adde  quod  superandis  tam  arduis  obstaculis  1*