30:6
6
deinde
non
fuisse
tamen
diuturnum
illud
beneficium,
quod
regnum
illud
cuius
malum
initium
fuerat
oporteret
aboleri.
Tandem
etiam
videbimus,
quomodo
paulatim
Saul
a
Domino
defecerit,
et
vicissim
a
Deo
sit
derelictus,
donec
pessimus
tandem
ipsius
exitus
fuerit.
Nam
in
praelio
cecidit,
caeso
fugatoque
populo,
ut
in
summum
discrimem
adductae
populi
res
viderentur,
quod
non
modo
misere
ad
idololatriam
defecisset,
sed
tanquam
nefarius
incantator,
a
diabolo
consilium
exquisiisset:
et
Deo
ipsi
in
Samuelis
persona
restitisset.
Summa
igitur
Saulis
infidelitas,
quam
sequuta
est
insignis
rebellio,
deinceps
describetur,
et
tandem
etiam
divinum
iudicium
sequetur,
quae
suis
locis
ordine
singula
describentur
et
explicabuntur.
Nunc
ista
expendamus,
Saul
filius
unius
anni
erat,
quum
regnare
coepisset,
et
regnavit
duobus
annis.
Observanda
phrasis
Hebraea.
Filius
unius
anni,
pro
Saul
annum
regnaveret,
et
alias
apud
Mosen,
Adamus
erat
filius
octingentorum
annorum,
Noachus
erat
filius
quingentorum
annorum.
Itaque
tempus
tantum
designatur
regni
Saulis:
quod
vero
sequitur,
regnavit
duobus
annis,
quosdam
interpretes
multum
torsit,
quod
diutius
Saulem
regnasse
certum
sit.
Et
nominatim
etiam
in
Actis
apostolicis
dicitur
annos
quadraginta
regnasse.
Quinam
igitur
ista
inter
se
convenient?
Quidam
igitur
haec
volunt
per
quandam
similitudinem
dicta
fuisse,
ut
dicatur
filius
unius
anni
fuisse,
quum
regnare
coepisset,
ad
tantam
eius
simplicitatem
notandam,
ut
unius
anni
infans
videretur.
Et
notum
illud
Domini
nostri
praeceptum,
nos
nisi
infantibus
similes
fuerimus,
in
regnum
coelorum
non
posse
intrare.
Quibus
verbis
omnem
ambitionem,
malitiam,
dolos,
fraudes
et
vitia
quibus
obnoxii
sunt
homines
iam
viri
facti,
Dominus
condemnat.
Quidam
igitur
existimant
Sauli
laudi
duci,
quum
dicitur
filius
anni
fuisse,
quasi
fuisset
sine
dolo
et
malitia,
et
angelicam
perfectionem
esset
assequutus,
atque
ingenium
docile
et
mansuetum
habuisset,
ad
placide
audiendum,
et
se
docilem
praebendum.
Quae
sane
vera
sunt
omnia.
Nam
antea
vidimus
non
exsultasse
ipsum,
neque
elatum
fuisse,
licet
iam
electus,
*
1*
|