20:599  599  ADDENDA  ET  CORRIGENDA.  600  135.  Not.  2.  Herminjardus  non  solum  dubia  a  nobis  olim  proposita  confirmat  sed  coniecturam  addit  de  Simone  Moreau  aut  Simone  Brossier,  qui  postea  inter  ministros  saepius  occurrunt.  Terum  Simones  plures  esse  potuerunt  et  res  diiudicari  nequit.  136.  Not.  5.  Petrum  Viretum?  Deperdita  Farelli  epistola  de  nomine  ambigi  potest.  Not.  6.  Vide  supra  in  Addit,  ad  N.  127.  137.  Textum  mutilum  Herm.  ita  reficit:  L  15:  qui  te  mox  adibunt.  .  1.  17:  excipiantur.  .  1.  18:  Oro  itaque  ut  .  L  20:etiam  initio  plurimis.  .  1.  21:  penetralibus  vdut.  .  L  23:  in  eo  ipso.  .  1.  24:  concordia.  .  L  26:  ad  veram  caritatem.  .  1.  27:  gauderm  rescire.  Nostra.  .  1.  28:  nec  quidquam.  .  L  29:  audeo  nisi-  .  1.  30;  multi  sunt.  .  L  31:  alii  auditores.  .  L  33  :  vere  dictum.  .  L  34  :  Talis  est  plebs.  .  1.  36:  qui  manu.  139.  Not.  3.  Le  calcul,  qui  porte  a  quinze  ans  le  temps  pendant  lequel  Calvin  aurait  joui  d'un  benefice  ecclesiastique,  n'est  pas  tout  a  fait  exact,  si  tant  est  qu'il  faille  ainsi  comprendre  ce  passage.  Voyez  Herm.  V.  104  et  nos  Annales  aux  annees  1521  et  1534.  140.  Not.  1.  Herminjardus  suspicatur  Oonzenum  innui,  infra  vero  litera  S.  Sulzerum  designari.  141.  1.8.  Pro  commodaturus  Herm.  habet:  ornamento  futurus,  ne  sic  quidem  sensum  commodum  textui  minus  sano  inserens.  .  L  4  a  fine  pro  nostro:  ut  id  sarciatur,  idem  legit:  amor  servetur.  In  inscriptione  pro  fratri,  idem  scribit  :  maiori.  Quum  authenticum  iam  nequeamus  conferre,  haec  simpliciter  hic  commemoramus.  Bucerum  non  quivis  sine  lapsu  legit.  Si  quis  postea  supervenerit  penes  hunc  iudicium  esto.  142.  Not.  1.  Certissimum  est  hic  mentionem  fieri  Enardi  Pichon  et  Oasparis  Carmel  qui  saepissime  in  nostro  thesauro  occurrunt.  In  textu  ipso  1.  14  a  fine  lege:  qui  se  pascunt,  non  oves,  quin  omnia  subvertant.  Scribat  ete.  .  1.  8  a  fine  :  Te  hac  parte  felicem  puto.  144.  De  Pignaeo  (Pignet,  du  Pinet)  adeas  Herm.  V.  126.  Minister  erat  in  Yille-la-Grand,  in  Sabaudia  Bernensi.  Quae  not.  20  dubia  movimus,  ea  nulla  sunt.  Loquitur  de  ed.  II.  Institutionis.  Iam  N.  156  not.  4  et  186  not.  3  rectius  iudicavimus.  Cf.  quoque  N.  158  not.  1  in  Addendis.  145.  In  hac  epistola  haudquaquam  prospera  fortuna  usi  sumus.  Autographon  ipsi  non  inspexeramus  et  quae  ad  nos  scheda  pervenit  plurimis  vitiis  scatebat  quae  nostro  marte  omnia  extirpare  non  potuimus.  Accipe  quae  iam  ex  Herminjardo  ad  textum  emendandum  conferre  licet.  (p.  149.)