[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


8:598  concludit,  sicut  animae  et  angeli  fiunt  spiritus  sanctus,  manent  tamen  animae  et  angeli,  sic  verbum  licet  caro  fiat,  manere  tamen  in  sua  natura.  Hic  me  tacente  vident  lectores  quantopere  pravis  deliriis  oblectatus  fuerit  hic  nebulo,  quae  totam  fidei  puritatem  inficerent.  Lucem  nunc  a  persona  separat,  quum  plus  centies  ipsissimam  faciat  personam.  Elementum  nunc  in  verbo  includit,  quum  alibi  verbum  sit  illi  pura  deitas.  Verum  si  singulis  insistam,  nullus  erit  finis.  Interea  nobis  peribit  simplex  pietatis  doctrina,  quod  verbum  carnem  nostram  induerit.  Concidet  etiam  illud,  Christum  naturae  humanae  respectu  semen  esse  Abrahae.  Occurrit  Servetus,  ac  Dei  quoque  semen  vocari  affirmat  Malachiae  2,  et  germen  Dei,  Esaiae  4.  Malachias  semen  Dei  vocat  legitimum  propagandi  generis  humani  modum.  Esaias  magnificum  fore  Domini  germen  promittit,  florente  regni  statu.  Hinc  iudicium  fiat,  quam  dexter  et  fidus  scripturae  sit  interpres,  qui  carnem  Christi  inde  colligit  [pag.  192]  ex  verbi  substantia  esse  genitam.  Quod  hic  excusat  coaluisse  Dei  naturam  cum  homine,  ut  sine  confusione  unitur  carni  anima,  utinam  saltem  ita  moderate  loquutus  foret.  Sed  ab  hoc  longe  dissentaneum  est  quod  prius  ex  Apologia  citavimus:  Quodammodo  facta  est  verbi  in  carnem  conversio.  Item,  quod  verbum  Dei  coeleste  nunc  in  terra  sit  ipsa  Christi  caro.  Item,  quod  evangelista  tradat  se  manibus  palpasse  ipsam  verbi  substantiam,  pagina  122.  Et  falso1)  quidem  citari  evangelistam  dicere  supersedeo:  quia  nunc  de  confusa  mixtione  agere  mihi  sufficit.  Decima  sexta  propositio  licet  non  mollierit  ferream  Serveti  frontem,  eius  tamen  flagitium  satis  aperte  detexit.  Quum  apostolus  homines  in  eo  praefert  angelis,  quod  semen  Abrahae  assumpsit  Christus,  minime  obscurum  est  vel  dubium  quin  assumptam  intelligat  a  Christo  hominum  naturam.  Quid  autem  Servetus?  Quanquam  hominem  Christum  concedat  carne  vestitum  esse,  locum  tamen  hunc  aliter  vult  exponi,  quod  non  venerit  Christus  angelos  liberaturus,  sed  recepturus  ad  se  homines.  Nunc  simulat  utramque  interpretationem  recipere.  Atqui  veram  et  genuinam  aperto  repudiat.  Et  nunc  rursus,  quasi  collecto  animo,  praesens  verbi  tempus  mihi  obiectat,  quasi  doceat  apostolus  quotidie  assumi  homines.  Quasi  vero  ad  solum  Abrahae  genus  pateat  haec  gratia.  Quasi  etiam  sub  Christo  capite  non  colligantur  angeli  in  perfectam  gloriam.  Nec  obstat  verbi  tempus:  quia  satis  tritum  est,  res  ipsas,  de  quibus  habetur  sermo,  quasi  praesentes  in  medium  statui.  Contextus  certe  omnem  eius  rei  dubitationem  tollit.2)  1)  Haec  desunt  in  gallico  usque  ad  finem  pericopae.  2)  Add.  Passons  donc  outre*  38*   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci