[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


8:596  idem  est  Deus  in  carne  manifestatus?  Atqui  diabolicum  illi  sophisma  est  talis  idiomatum  communicatio.  Denique  si  inter  duas  naturas  distinguit,  fateatur  aeternam  fuisse  verbi  essentiam:  carnis  essentiam  a  tempore  coepisse,  quum  in  utero  virginis  creata  est.  Verum  carnem  ex  increatis  elementis  conflatam  fingens,  aeternitatem  illi  vendicat.  Quid  quod  essentiali  corporis  et  animae  cum  verbi  et  spiritus  unitate  confundit,  unam  et  eandem  rem  esse  asserens,  et  Christum  ab  initio  fuisse  dicens  corporis  et  animae  respectu?  Nunc  cavillatur  hoc  fieri  deitatis  ratione,  quae  est  in  corpore  et  anima.  Quasi  vero,  si  deitas  est  ipsum  corpus,  ambagibus  istis  locus  supersit.  Et  tamen  Servetum  bestialitatis  meae  pudet,  quia  iniuriam  fieri  Deo  ostendo,  quum  tristitiae  et  mortis  doloribus  subiicitur.  Haec  enim  sunt  eius  verba,  quod  Deus  verbum  et  spiritum  in  corpus  et  animam  Christi  dispensaverit.  Caeterum  de  aeterna  et  divina  Christi  humanitate  tam  magnifice  in  speciem  loquutus,  mox  ipsam  verbi  essentiam  in  creaturarum  ordinem  cogit,  exponens  sapientiam  Dei  vocari,  sicuti  hoc  elogio  quidquid  eximium  est,  ornare  solent  Hebraei.2)  Innumera,  inquit,  nomina  apud  eos  desinunt  in  ^  et  in  n%  accepta  eodem  sensu.  Nec  vero  aliter  postea  definit.  Ergo  [pag.  189]  utcunque  queratur  inique  secum  agi,  nunquam  se  ab  hoc  laqueo  extricabit,  quin  sancta  Christi  maiestas  parum  honorifice  ab  eo  deiecta  fuerit.  Superioribus  concinit  duodecima  propositio,  Christum  hominem  ab  initio  in  propria  substantia  fuisse.  Quod  si  verum  est,  mentitur  tota  scriptura,  ipsum  semen  Abrahae  et  filium  Davidis  appellans.  Mentitur  apostolus  quum  ex  muliere  factum  esse  dicit,  quae  sub  plenitudinem  temporis  nata  est,  ut  ex  ea  nasceretur  Christus,  et  hoc  modo  temporale  principium  haberet.  Partem  illam  tamen  Servetus  verissimam  esse  defendit,  quia  Iohannes  se  quod  ab  initio  est  vidisse  dicit.  Quasi  vero  ob  personae  unitatem  visus  non  fuerit  Deus  in  homine.  Sed  quid  hoc  ad  Serveti  delirium,  aeternam  fuisse  hominis  naturam?  Calumniatur  tamen  nos  ex  Deo  nihil  citare,  quum  nulla  secundum  scripturas  generatio  vel  nativitas  Christi  nobis  constet,  nisi  ex  Adam,  deinde  ex  Abraham  et  Davide,  eorumque  posteris  continua  serie  originem  traxerit.  Ipse  vero  in  propria  persona  et  substantia  aeternum  vult  fuisse.  Caeterum  cur  de  secunda  parte  tacet,  quod  duae  sint  Christi  personae?  Hic  illi  mira  exprimitur  confessio,  in  Christo  esse  Deum,  qui  est  tres  personae.  Cur  ergo  triplicem  Christo  personam  non  imposuit?  Annon  illa  gloriae  eius  fuit  diminutio,  vel  mutila  substantiae  descriptio,  quum  ex  tribus  1)  l'Escriture,  omissis  quae  proxime  sequuntur.   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci