[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


8:594  ritus  perceptione  [pag.  185]  suo  more  philosophatur,  1)  diversum  modum  deitatis  ab  eo  notari.  Sed  quum  nunc  duos  in  unum  misceat  et  confundat,  minime  eum  levat  si  quid  alibi  in  contrariam  partem  docere  visus  est.  Et  nunc  si  serio  de  tantis  mysteriis  ageret,  cur  ad  probandam  identitatem  sapientiae  et  spiritus  arriperet  locos  illos,  ubi  non  persona  in  Deo  subsistens,  sed  spiritus  donum  intelligi  debet?  Septimae  propositionis  quam  honesta  est  excusatio?  quod  alium  Deum  posuerit  pro  alio  deitatis  modo.  Hoc  sibi  non  minus  fuisse  licitum  iactat,  quam  mihi  dicere  aliam  deitatem.  Quod  mihi  falso  imputat.2)  Nam  in  meis  lucubrationibus  plus  centies  occurret  >  quod  una  et  eadem  sit  deitas.  Ante  Servetum  nemo  ita  loquutus  est,  quod  alius  esset  Deus:  et  certe  non  nisi  impius  sensus  elici  potest.  Correctio  vero  ab  eo  addita,  licet  asperam  loquutionem  mitiget,  perversum  tamen  figmentum  non  tollit.  Et  quid  longius  disputo,  quum  supra  Deum  in  tres  essentias  partitus  sit?  Adde  quod  illud  absurdum  nunquam  effugiet,  spiritum  sanctum  a  Christi  demum  resurrectione  factum  esse  personam,  quia  tunc  ex  Christo  Deo  alius  Deus  emersit.  Quod  etiam  ex  alio  loco  clarius  patet.  Nam  pagina  184,  spiritum  alium,  et  aliud  a  filio  substantia  esse  contendit,  ac  realiter  differre  eorum  substantias.  Si  substantia  essentiam  notat,  quam  foedum  in  modum,  discerpitur  Dei  maiestas?  Tres  quae  sequuntur  propositiones  quum  inter  se  affines  sint,  simul  complectar.  Christum  tradit  Dei  filium  esse,  quatenus  ex  Dei  substantia  genitus  est.  Hoc  modo  negat  Servetus  concidere  naturae  humanae  societatem  quae  nobis  est  cum  Christo,  ex  qua  [pag.  186]  salus  nostra  pendet.  Atqui  nihil  est  clarius.  Unde  enim,  nisi  ex  communi  natura,  nobis  cum  Christo  fraternitas?  Deitatis  positio,  inquit  Servetus,  horum  neutrum  tollit.  Nempe  si  deitatem  carni  nostrae  uniret,  sicuti  scriptura  docet  manifestatum  esse  in  carne  Deum.  Atqui  non  modo  naturas  duas  confundit,  sed  essentiam  carnis  Christi  non  minus  a  nobis  separat,  quam  procul  distat  coelum  a  terra.  Sicut  per  incarnationem,  inquit  pagina  275,  verbum  effectum  est  caro,  vel  creatura:  ita  per  resurrectionem  caro  desiit  creatura  esse.  Omitto  quod  alibi  fortiter  negat  Christum  vocari  debere  creaturam.  Hoc  tantum  dico:  si  verbi  substantia,  carnis  facta  est,  longe  diversam  esse  Christi  naturam  a  nostra.  Verbum,  inquit,  de  coelo  descendens,  nunc  est  Christi  caro.  Ultra  etiam  pagina  147  progreditur,  humanam  in  Christo  naturam  unum  et  idem  esse  cum  divina.  Ubi  nunc  illa  so-  1)  resvassant.  2)  Add.  mais  i'ay  desia  monstre  que  cela  vient  de  ssi  bestise.  38   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci