40:591
591
PRAELECTIONES
592
industria,
vel
aliis
pravis
artibus
subigere
urbes
Graeciae,
flevit
prae
invidia,
quod
putaret
sibi
nihil
relinqui
a
patre.
Quod
ergo
puer
potuerit
efflare
illam
superbiam,
hinc
colligitur
nihil
fuisse
in
eo
humanum.
Et
quo
consilio
et
fine
suscepit
expeditionem,
qua
factus
est
rex
regum,
nisi
quod
non
poterat
contentus
esse,
non
dico
propriis
opibus,
sed
mundo
toto.
Et
scimus
etiam
flevisse
quum
audiret
ex
philosophia
illa
fantastica
plures
esse
mundos:
Quid?
ego
mundo
uno
nondum
potitus
sum.
Quum
ergo
non
sufficeret
unus
mundus
homuncioni
qui
fuit
parvae
staturae,
fieri
aliter
non
poterat
quin
exueret
omnem
humanitatem,
sicuti
re
ipsa
apparuit.
Neque
enim
sanguini
pepercit:
sed
quocunque
irrupit,
fuit
quasi
saeva
tempestas,
quae
omnia
perderet.
Deinde
non
debet
restringi
ad
Alexandri
personam
duntaxat
quod
dicitur
de
illa
monarchia,
cuius
princeps
ipse
et
autor
fuit:
sed
extenditur
ad
omnes
successores.
Scimus
autem
horribilem
fuisse
inter
illos
saevitiam.
Nam
antequam
divisum
fuerit
eius
imperium
in
quatuor
partes,
nempe
in
regnum
Asiae,
et
Syriae,
et
Aegypti,
et
Macedoniae,
videmus
quantum
sanguinis
effusum
sit.
Deus
sustulit
totam
illam
progeniem
Alexandri.
Poterat
domi
vivere
et
gignere
liberos,
et
ita
fuisset
nobilis
et
celebris
eius
memoria
ad
posteros:
sed
Deus
ex
orbe
exterminavit
totum
illud
genus.
Mater
etiam
octogenaria
periit
gladio:
uxor
eius,
filiique,
frater,
qui
tamen
non
erat
mentis
compos:
denique
horribile
fuit
documentum
irae
Dei
in
Alexandri
progeniem,
ut
palam
fieret
omnibus
saeculis
quantopere
displiceat
ei
crudelitas.
Sed
si
complectimur
imperium
illud
macedonicum
usque
ad
ultimum
finem
quo
devictus
fuit
Perseus,
deinde
in
Aegypto
occisa
fuit
Cleopatra,
et
Ptolemaeus
etiam
occisus
est,
Aegyptus
redacta
fuit
in
potestatem
imperii
romani,
et
Syriar
et
Asia:
si
ergo
complectimur
totum
illud
tempus,
non
mirabimur
cur
propheta
Daniel
vocet
monarchiam
aeream.
Quod
autem
romanum
imperium
vocat
ferreum,
semper
tenenda
est
ratio
quam
notavi,
quae
generaliter
ad
totum
mundum
spectat,
nempe
homines
ita
vitiosos
esse
natura,
ut
apud
ipsos
semper
crescant
vitia
et
perversi
mores,
donec
ad
summum
cumulum
perveniant.
Sed
si
consideramus
qualiter
se
gesserint
Romani,
et
quam
crudeliter
dominati
sint,
in
promptu
occurret
ratio,
cur
eorum
dominatio
hic
vocetur
ferrea
a
Daniele.
Etsi
enim
in
speciem
apud
eos
viguit
aliqua
ratio
politica,
scimus
tamen
quanta
fuerit
ambitio,
et
avaritia,
et
crudelitas.
Vix
reperietur
gens
ulla,
quae
laboraverit
tribus
illis
morbis,
sicuti
Romani.
Quum
ergo
et
morbis
illis,
et
aliis
ita
dediti
fuerint,
non
mirum
est
si
propheta
eos
infamavit:
ut
etiam
praeferat
et
Macedones,
et
Persas,
et
Medos,
et
Assyrios
etiam
ac
Chaldaeos.
Iam
quod
dicit
pedes
imaginis
|