[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


2:59  [CO  2.59]  Non  iactant  prophetae  et  apostoli  vel  acumen  suum,  vel  quaecunque  fidem  loquentibus  conciliant,  neque  insistunt  rationibus;  sed  sacrum  Dei  nomen  proferunt,  quo  ad  obsequium  cogatur  totus  mundus.  Nunc  videndum  quomodo  non  opinione  tantum  probabili,  sed  liquida  veritate  pateat,  non  temere,  nec  fallaciter  obtendi  Dei  nomen.  Iam  si  conscientiis  optime  consultum  volumus,  ne  instabili  dubitatione  perpetuo  circumferantur  aut  vacillent,  ne  etiam  haesitent  ad  minimos  quosque  scrupulos,  altius  quam  ab  humanis  vel  rationibus,  vel  iudiciis,  vel  coniecturis  petenda  est  haec  persuasio  nempe  ab  arcano  testimonio  spiritus.  Verum  quidem  est,  si  argumentis  agere  libeat,  multa  posse  in  medium  proferri  quae  facile  evincant,  si  quis  est  in  coelo  Deus,  legem  et  prophetias  et  evangelium  ab  eo  manasse.  Imo  quamvis  docti  homines  et  summo  iudicio  praediti  contra  insurgant,  et  omnes  ingenii  vires  conferant  atque  ostentent  in  hac  disceptatione,  nisi  tamen  ad  perditam  impudentiam  obduruerint,  extorquebitur  illis  haec  confessio,  manifesta  signa  loquentis  Dei  conspici  in  scriptura,  ex  quibus  pateat  coelestem  esse  eius  doctrinam;  ac  paulo  post  videbimus,  omnes  scripturae  sacrae  libros  quibusque  aliis  scriptis  longissime  praecellere.  Imo  si  puros  oculos  et  integros  sensus  illuc  afferimus,  statim  occurret  Dei  maiestas,  quae  subacta  reclamandi  audacia,  nos  sibi  parere  cogat.  Praepostere  tamen  faciunt  qui  disputando  contendunt  solidam  scripturae  fidem  adstruere.  Equidem  tametsi  nec  summa  dexteritate,  nec  facundia  polleo,  si  tamen  mihi  certamen  esset  cum  vaferrimis  quibusque  Dei  contemptoribus,  qui  in  labefactanda  scriptura  solertes  et  faceti  videri  appetunt,  non  difficile  mihi  fore  confido  obstreperas  eorum  voces  compescere.  Ac  si  utilis  in  refellendis  eorum  cavillis  esset  labor,  non  magno  negotio  quas  in  angulis  iactantias  mussitant  discuterem.  Verum  si  quis  sacrum  Dei  verbum  asserat  ab  hominum  maledictis,  non  protinus  tamen  quam  requirit  pietas  certitudinem  cordibus  infiget.  Quia  opinione  tantum  stare  videtur  religio  profanis  hominibus,  ne  quid  stulte  aut  leviter  credant,  ratione  probari  sibi  cupiunt  ac  postulant  Mosen  et  prophetas  divinitus  loquutos  esse.  Atqui  testimonium  spiritus  omni  ratione  praestantius  esse  respondeo.  Nam  sicuti  Deus  solus  de  se  idoneus  est  testis  in  suo  sermone,  ita  etiam  non  ante  fidem  reperiet  sermo  in  hominum  cordibus  quam  interiore  spiritus  testimonio  obsignetur.  Idem  ergo  spiritus  qui  per  os  prophetarum  loquutus  est,  in  corda  nostra  penetret  necesse  est,  ut  persuadeat  fideliter  protulisse  quod  divinitus  erat  mandatum.  Atque  haec  connexio  aptissime  ab  Iesaia  ponitur  in  his  verbis  (Ies.  59,  21):  spiritus  meus  qui  in  te  est,  et  verba  quae  posui  in  ore  tuo  et  seminis  tui,  in  perpetuum  non  deficient.  Bonos  quosdam  male  habet  quod  dum  impune  obmurmurant  impii  contra  Dei  verbum,  non  ad  manum  suppetat  clara  probatio.  Quasi  vero  non  ideo  vocetur  spiritus  et  sigillum,  et   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci