40:584
quemadmodum
etiam
videbimus
postea,
regem
fuisse
quasi
attonitum,
et
prae
stupore
iacuisse
prostratum
in
terra
coram
homine
captivo.
Haec
ratio
est,
cur
referat
Daniel
regem
hac
interrogatione
fuisse
usum.
Nunc
sequitur,
27.
"Respondit
Daniel
regi
et
dixit,
Arcanum
quod
rex
postulat,
sapientes,
magi,
astrologi,
genethliaci
(nam
de
nominibus
istis
dictum
fuit
non
anxie
laborandum
esse,
quoniam
ipsis
quoque
Iudaeis
divinandum
est:
sunt
quidem
satis
audaces
in
suis
definitionibus
[nam
temere
quidvis,
affirmant]
sed
non
possunt
tamen
certo
distinguere
quid
differant
inter
se
istae
species:
ergo
satis
est
nobis
tenere,
hic
sermonem
haberi
de
magis,
qui
sapientes
erant
tunc,
hoc
est,
obtinuerant
nomen
illud,
deinde
etiam
de
genethliacis
et
astrologis)
non
possunt
indicare
regi.
28.
Sed
est
Deus
in
coelis,
qui
revelat
arcana:
et
indicavit
regi
Nebuchadnezer
quid
futurum
sit
in
fine
(in
extremitate)
dierum.
Somnium
tuum,
et
visio
capitis
tui
super
lectum
tuum,
haec
est.
Hic
respondet
Daniel
non
esse
mirum
si
rex
non
invenerit
apud
suos
magos
quod
speraverat:
quasi
scilicet
Deus
inspiraverat
ei
hoc
somnium
superius
captu
humani
ingenii.
Quod
interpretes
putant
hic
simpliciter
damnari
artem
magicam,
nescio
an
conveniat.
Puto
enim
potius
fieri
comparationem
inter
somnium
regis,
et
quae
continebantur
sub
scientia
magorum:
excludo
semper
superstitiones,
quibus
veram
et
genuinam
scientiam
vitiaverant.
Sed
quantum
ad
ipsa
principia
spectat,
diximus
non
posse
praecise
damnari
astrologiam,
et
quidquid
ad
considerandum
naturae
ordinem
pertinet.
Videtur
ergo
mihi
haec
esse
summa,
somnium
regis
non
subiici
hominum
scientiae:
neque
ullum
esse
tantum
acumen
in
mortalibus,
ut
possint
comprehendere
quid
somnium
illud
velit,
quia
Deus
manifestaverit
res
arcanas,
quae
indigent
peculiari
revelatione
spiritus.
Quod
ergo
dicit
Daniel,
magos
et
astrologos
et
similes
non
potuisse
regi
exponere
suum
somnium,
neque
fuisse
idoneos
eius
interpretes,
subest
haec
ratio,
quod
somnium
illud
non
fuerit
naturale,
nihil
habuerit
affine
humanis
coniecturis,
sed
peculiaris
fuerit
revelatio
spiritus.
Quemadmodum
quum
Paulus
de
evangelio
disputat
(1.
Cor.
2,14),
cogit
in
ordinem
quidquid
est
intelligentiae
in
hominibus:
quia
quicunque
pollent
acumine,
vel
praediti
sunt
eruditione
aliqua,
putant
se
quidvis
posse
consequi.
Atqui
doctrina
evangelii
coeleste
est
mysterium,
quod
etiam
a
doctissimis
et
acutissimis
hominibus
non
potest
capi.
Idem
ergo
sensus
est
verborum
Danielis,
quod
magi,
et
astrologi,
et
genethliaci
non
potuerint
sufficere
ad
exponendum
regis
somnium,
quoniam
non
fuit
aliquid
|