7:582
sentientes,
eos
velut
eiusdem
communionis
cives,
et
cor~
poris
eiusdem
membra,
etiamnum
uno
spiritu
et
vinculo
caritatis
nobiscum
colligatos,
salutem
nostram
appetere,
et
malis
nostris
indolere:
ideoque
pro
necessitatibus
nostris
apud
communem
Deum
patrem,
per
Iesum
Christum
communem
[pag.
61]
omnium
mediatorem,
interpellare.
Quod
ut
faciant,
ipsum
ius
communionis
qua
nobis
iuncti
sunt,
simul
et
praeceptum
eos
adducit:
Orate,
inquit,
Iacobus
(5,
16),
pro
invicem
ut
salvemini:
et
caritas
qua
erga
nos
afficiuntur,
suadet
et
monet,
et
ea,
qua
apud
Deum
nunc
pro
se
securi
et
ab
infirmitatibus
et
defectibus
immunes
vivunt,
facultas
non
prohibet:
quodque
eos
in
alia
vita
facere
apertis
scripturae
testimoniis
cognovimus,
2
Machab.
15
(v.
12),
ubi
Onias
conspicitur
manus
protendens,
et
orans
pro
populo:
et
alius
vir,
aetate
et
gloria
mirabilis,
de
quo
dicitur:
Hic
est
fratrum
amator
et
populi
Israel:
hic
est
qui
multum
orat
pro
populo
et
universa
sancta
civitate
Hierusalem,
Ieremias
propheta.
Et
Zachariae
primo
(v.
12)
angelus
pro
civitatibus
Iuda
interpellat:
Domine
exercituum,
usque
quo
non
misereberis
Hierusalem,
et
urbium
Iuda,
quibus
iratus
es?
Hac
fide,
sicut
eorum
qui
nobiscum
in
carne
vivunt,
ita
et
sanctorum
apud
Deum
viventium
preces
pro
nobis
postulamus:
et
ut
pro
nobis
orent,
eos
nominatim
appellamus,
nec
dubitamus
quin
ei,
qui
potest
omnia,
facile
sit
efficere,
sive
per
angelorum
ministeria,
sive
alia
sibi
placita
ratione
et
via,
ut
nostras
petitiones
sanctis
resciscant,
qui
utique
hoc
praestat,
ut
angeli
peccatoris
conversionem
[pag.
62]
in
coelo
cognoscentes
gaudio
exsultent
(Luc.
15,
7).
Merita
vero
sanctorum
non
talia
esse
asserimus,
qualia
in
Christo
invenimus,
qui
semetipsum
pro
nobis
impendens,
et
sanguinem
suum
pro
nobis
fundens,
plenam
cum
Deo
reconciliationem
mundo
promeruit.
Sancti
vero
merita
sua,
quibus
et
ipsi
salvati
sunt,
et
nobis
suffragantur,
ex
eodem
omnis
salutis
et
totius
meriti
fonte,
Christi
videlicet
passione,
hauserunt
Non
enim
si
iustitiae
rigorem
spectemus,
cuiquam
sanctorum
operationes
suae,
quantumvis
fructuosae,
ad
propriam
salutem
suffecissent,
iuxta
illud:
Non
iustificabitur
in
conspectu
tuo
omnis
vivens
(Psal.
143,
2).
Et
illud
Christi:
Si
feceritis
omnia
quae
praecepta
sunt
vobis,
dicite:
Quia
servi
inutiles
sumus
(Luc.
17,
10).
Et
illud
Pauli:
Non
sunt
condignae
passiones
huius
temporis,
ad
futuram
gloriam
quae
revelabitur
in
vobis
(Rom.
8,
18).
Ex
Dei
au~
tem
misericordia
et
liberalitate,
et
Christi
gratia,
non
solum
ipsis
ad
salutem
sanctorum
merita
conducunt:
sed
etiam
nobis
ad
protectionem
et
gratiae
divinae
impetrationem
prosunt,
Deo
in
eis
misericorditer
complente,
quod
veraciter
promisit,
quum
ait:
Ego
sum
Deus
tuusl)
fortis,
zelotes,
visitans
iniquitates
filiorum
1)
tuus
omitt.
edd.
authenticae.
37*
|