49:58
ad
doctrinam
referre
convenit,
quam
mox
gratuitae
fidei
iustitiae
testem
citat.
Quod
ad
caeremonias
quidam
restringunt,
paulo
post
inane
et
frigidum
esse
ostendam.
Bestat
ergo,
ut
operum
merita
excludi
sciamus.
Ubi
etiam
videmus
quomodo
non
admisceat
opera
Dei
misericordiae:
sed,
sublata
et
erasa
omni
operum
opinione,
solam
illam
statuat.
Neque
vero
me
latet,
Augustinum
secus
exponere:
iustitiam
enim
Dei
esse
putat
regenerationis
gratiam:
et
hanc
gratuitam
esse
fatetur,
quia
Dominus
immerentes
spiritu
suo
nos
renovat.
Ab
hac
autem
opera
legis
excludit,
hoc
est,
quibus
homines
a
se
ipsis
citra
renovationem
conantur
Deum
promereri.
Mihi
etiam
plus
satis
notum
est,
quosdam
novos
speculatores
hoc
dogma
superciliose
proferre,
quasi
hodie
sibi
revelatum.
Sed
apostolum
omnia
sine
exceptione
opera
complecti,
etiam
quae
Dominus
in
suis
efficit,
ex
contextu
planum
fiet.
Nam
certe
regeneratus
erat
Abraham
et
spiritu
Dei
agebatur,
quo
tempore
iustificatum
fuisse
operibus
negat.
Ergo
a
iustificatione
hominis
non
opera
tantum
moraliter
bona
(ut
vulgo
appellant)
et
quae
fiunt
naturae
instinctu
excludit,
sed
quaecunque
etiam
fideles
habere
possunt.
Deinde,
si
illa
est
iustitiae
fidei
definitio:
Beati
quorum
remissae
sunt
iniquitates:
non
disputatur
de
hoc
vel
illo
genere
operum:
sed
abolito
operum
merito
sola
peccatorum
remissio
iustitiae
causa
statuitur.
Putant
haec
duo
optime
convenire,
fide
iustificari
hominem
per
Christi
gratiam
:
et
tamen
operibus
iustificari,
quae
ex
regeneratione
spirituali
proveniant:
quia
et
gratuito
nos
Deus
renovat,
et
eius
donum
fide
percipimus.
At
Paulus
longe
aliud
principium
sumit:
nunquam
scilicet
tranquillas
fore
conscientias,
donec
in
solam
Dei
misericordiam
recumbant.
Ideo
alibi
postquam
docuit,
Deum
fuisse
in
Christo,
ut
homines
iustificaret:
modum
simul
exprimit,
non
imputando
illis
peccata.
Similiter
ad
Galatas
(3,
12),
legem
fidei
contrariam,
quoad
iustificandi
effectum,
ideo
facit,
quia
vitam
promittat
facientibus
quod
iubet.
Atqui
lex
non
literalem
operum
larvam
duntaxat
praecipit,
sed
sincerum
Dei
amorem.
Sequitur
ergo,
in
fidei
iustitia
nullum
operum
meritum
admitti.
Unde
constat,
frivolam
esse
cavillationem,
nos
in
Christo
iustificari,
quia
spiritu
renovemur
quatenus
sumus
Christi
membra:
nos
fide
iustificari,
quia
fide
inseramur
in
Christi
corpus:
nos
gratis
iustificari,
quia
nihil
io
nobis
Deus
inveniat
praeter
peccatum.
Nam
ideo
in
Christo,
quia
extra
nos:
ideo
fide,
quia
in
solam
Dei
misericordiam
et
gratuitas
eius
promissiones
nos
recumbere
necesse
est:
ideo
gratis,
quia
nos
sibi
reconciliat
Deus,
peccata
sepeliendo.
Neque
vero
ad
iustitiae
initium
id
restringi
potest,
quemadmodum
illi
somniant.
Nam
et
illa
definitio:
Beati
quorum
remissae
sunt
iniquitates,
in
Davide
locum
habuit,
quum
diu-se
exercuisset
in
Dei
cultu:
7
|