15:58
trum
consensu
communiter
catholiceque
receptas,
praesertim
(ut
interim
alias
prope
infinitas
omittam)
de
transmutatione
et
adoratione
panis
symbolici,
de
purgatorio,
invocatione
divorum,
caelibatu,
libero
arbitrio
et
primatu
romanae
sedis,
in
dubium
non
modo
revocaret,
sed
etiam
editis
voluminibus
in
totum
convelleret
atque
rescinderet,
et
falsas
esse
multis
populis
persuaderet,
nec
tamen
quispiam
nunc
invenitur
ex
iis
qui
evangelium
profitentur,
qui
illum
vel
male
egisse
dicat,
vel
flammeis
suppliciis
dignum
fuisse
sentiat,
qui
ausus
fuerit
tot
catholicas
opiniones
tot
saeculis
confirmatas
suo
spiritu
rescindere,
et
universam
ecclesiam
novis
dogmatibus
conturbare
et
scismate
manifesto
antiquam
aut
saltem
diutinam
religionem
proscindere:
si
uni,
inquam,
monacho
Germano
pacatis
temporibus
et
florente
Romana
sede
tantum
licuit,
cur
Serveto
Hispano,
viro
bene
docto
et
in
sacris
literis
diligenter
versato
atque
exercitato,
non
licuit
iam
commotis
temporibus
et
scismatibus
superinductis,
et
novis
quotidie
hominum
opinionibus,
interpretationibus
et
decretis
gliscentibus,
unicam
opinionem
de
hoc
imaginario
nomine
trinitatis,
de
quo
ne
syllaba
quidem
in
scripturis
invenitur,
ab
ethnicis
philosophis
primum
introductam,
quam
nec
apostoli
nec
eorum
discipuli
unquam
cogitarunt,
in
dubium
revocare
et
scripturae
autoritate
manifestisque
rationibus
erroneam
impiam
et
absurdam
ostendere?
Nullus
spiritus
contemnendus
est
sed
omnia
probanda,
ut
inquit
Paulus,
et
quod
bonum
fuerit
amplectendum.
Quotidie
Deus
novos
spiritus
excitat
ad
revelationem
veritatis
et
iudiciorum
suorum,
et
usque
ad
finem
saeculi
iugiter
excitabit,
ne
quisquam
hominum
sibi
blandiri
queat
se
anum
super
omnes
illustratum,
sibi
uni
omnem
veritatem
patefactam:
quin
imo
omnis
homo
mendax,
et
conclusit
Deus
omnes
sub
peccato
et
mendacio
ut
omnium
misereatur,
et
solus
ipse
verus
et
verax
in
sermonibus
suis
iustificetur.
Sed
ut
ad
exempla
redeam,
annon
Ulricus
Zwinglius,
vir
pius
et
doctus,
fervente
et
novo
spiritu
Martini
opinionem
de
eucharistiae
sacramento
iam
passim
ab
universa
fere
Germania
receptam,
approbatam
et
doctissimorum
hominum
suffragiis
confirmatam
nova
scripturarum
interpretatione
dissolvit,
probabilioremque
demonstrare
conatus
est,
licet
Martinus
verborum
proprietati
magis
haereret,
Ulricus
autem
scripturae
tropum
et
figuram
agnosceret.
Quae
controversia
tanto
hinc
inde
studio,
tot
aculeis
inter
ipsas
evangelicae
professionis
ecclesias
agitata
est,
et
usque
in
hodiernum
diem
tot
contentiosis
et
famosis
libellis
agitatur,
ut
nisi
Deus
optimus
manum
admoveat
non
sit
spes
tantam
contentionem
usque
in
diem
iudicii
consopitam*
iri:
adeo
pertinax
est
quisque
sui
nominis
et
studii
defensor.
Verum
Lutherus
et
Zivinglius
summos
|