[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


1:58  [CO  1.  58]  Symbolum,  quatuor  partibus  distinctum.  Quarum  tres  primae  tribus  personis  sacrae  trinitatis  destinatae  sunt  :  patri,  filio  et  sancto  spiritui,  qui  est  unus  Deus  noster  aeternus  ac  omnipotens,  in  quem  credimus;  quarta  explicat,  quae  ad  nos  ex  ea  in  Deum  fide  redeant,  quaeque  expectanda  sint.  Quando  vero  impii  quidam,  ut  fidem  nostram  ab  ipsis  radicibus  revellant,  circa  prima  initia  obstrepunt  et  nos  Deum  unum  in  tribus  personis  confitentes  ludibrio  habent,  postulabat  hic  locus,  ut  eorum  blasphemiae  compescantur.  Verum,  quia  dociles  manu  ducere,  non  autem  cum  pugnacibus  et  rebellibus  manum  conserere  hic  propositum  est,  cum  illis  nunc  instructis  copiis  non  congrediar.  Tantum [p. 107]  quid  sequendum  hac  in  parte  sit,  quid  cavendum,  paucis  indicabo,  ut  habeant  qui  faciles  apertasque  veritati  aures  dederint,  in  quo  certo  pede  consistant.  Scriptura  unum  nobis  Deum  tradit,  non  plures.  Israel,  inquit,  Dominus  Deus  tuus  Deus  unus  est  (Deut.  6).  Eadem  tamen  et  patrem  Deum,  et  filium  Deum,  et  spiritum  sanctum  Deum,  nihil  obscure  asserit.  [OS  71]  Unum  duntaxat  argumentum  proferemus,  sed  quod  pro  mille  esse  possit.  Paulus  haec  tria  sic  connectit,  Deum,  fidem  et  baptismum,  ut  ab  uno  ad  alterum  ratiocinetur  (Eph.  4).  Ut  quia  una  est  fides,  ex  eo  unum  esse  Deum  demonstret,  quia  unus  est  baptismus  inde  quoque  unam  esse  fidem  ostendat.  Cum  enim  fides  non  huc  atque  illuc  circumspicere,  neque  per  varia  discurrere  debeat  sed  in  unum  Deum  spectare,  in  eum  conferri,  in  eo  haerere;  ex  eo  facile  constituitur,  quod  si  plures  sunt  fides,  plures  etiam  esse  Deos  oporteat.  Rursum,  quia  baptismus  sacramentum  est  fidei,  ipsius  unitatem  nobis  confirmat,  ex  eo  quod  unus  est.  Atqui  fidem  profiteri  nemo  potest,  nisi  in  unum  Deum.  Ergo,  ut  baptisamur  in  unam  fidem,  ita  in  unum  Deum  fides  nostra  credit.  Et  ille  itaque  unus  est  et  haec  una  est,  quia  utrumque  unius  Dei  est.  Hinc  etiam  conficitur,  ut  non  nisi  in  unum  Deum  baptisari  liceat,  quia  in  eius  fidem [p. 108]  baptisamur,  in  cuius  nomen  baptisamur.  Iam,  cum  scriptura  voluerit  (Matth.  ult.),  nos  baptisari  in  nomen  patris  et  filii  et  spiritus  sancti,  simul  utique  voluit,  una  omnes  fide  in  patrem,  filium,  et  spiritum  sanctum  credere.  Id  vero  quid  aliud  est,  quam  clare  testari  patrem,  filium,  et  spiritum  sanctum  unum  Deum  esse?  Si  enim  in  eorum  nomen  baptisamur,  in  eorum  fidem  baptisamur.  Unus  igitur  Deus  sunt,  si  una  fide  coluntur.  Extant  et  alia  luculenta  testimonia,  quae  partim  unam  trium  divinitatem,  partim  personalem  distinctionem  asserant.  Filio  nomen  illud,  quod  Iudaei  vocant  ineffabile  apud  Ieremiam  attribuitur  (Ier.  23.  33).  Unum  igitur  aeternum  illum  Deum  esse  oportet,  qui  alibi  negat  se  daturum  suam  gloriam  alteri   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci