1:58
[CO
1.
58]
Symbolum,
quatuor
partibus
distinctum.
Quarum
tres
primae
tribus
personis
sacrae
trinitatis
destinatae
sunt
:
patri,
filio
et
sancto
spiritui,
qui
est
unus
Deus
noster
aeternus
ac
omnipotens,
in
quem
credimus;
quarta
explicat,
quae
ad
nos
ex
ea
in
Deum
fide
redeant,
quaeque
expectanda
sint.
Quando
vero
impii
quidam,
ut
fidem
nostram
ab
ipsis
radicibus
revellant,
circa
prima
initia
obstrepunt
et
nos
Deum
unum
in
tribus
personis
confitentes
ludibrio
habent,
postulabat
hic
locus,
ut
eorum
blasphemiae
compescantur.
Verum,
quia
dociles
manu
ducere,
non
autem
cum
pugnacibus
et
rebellibus
manum
conserere
hic
propositum
est,
cum
illis
nunc
instructis
copiis
non
congrediar.
Tantum [p.
107]
quid
sequendum
hac
in
parte
sit,
quid
cavendum,
paucis
indicabo,
ut
habeant
qui
faciles
apertasque
veritati
aures
dederint,
in
quo
certo
pede
consistant.
Scriptura
unum
nobis
Deum
tradit,
non
plures.
Israel,
inquit,
Dominus
Deus
tuus
Deus
unus
est
(Deut.
6).
Eadem
tamen
et
patrem
Deum,
et
filium
Deum,
et
spiritum
sanctum
Deum,
nihil
obscure
asserit.
[OS
71]
Unum
duntaxat
argumentum
proferemus,
sed
quod
pro
mille
esse
possit.
Paulus
haec
tria
sic
connectit,
Deum,
fidem
et
baptismum,
ut
ab
uno
ad
alterum
ratiocinetur
(Eph.
4).
Ut
quia
una
est
fides,
ex
eo
unum
esse
Deum
demonstret,
quia
unus
est
baptismus
inde
quoque
unam
esse
fidem
ostendat.
Cum
enim
fides
non
huc
atque
illuc
circumspicere,
neque
per
varia
discurrere
debeat
sed
in
unum
Deum
spectare,
in
eum
conferri,
in
eo
haerere;
ex
eo
facile
constituitur,
quod
si
plures
sunt
fides,
plures
etiam
esse
Deos
oporteat.
Rursum,
quia
baptismus
sacramentum
est
fidei,
ipsius
unitatem
nobis
confirmat,
ex
eo
quod
unus
est.
Atqui
fidem
profiteri
nemo
potest,
nisi
in
unum
Deum.
Ergo,
ut
baptisamur
in
unam
fidem,
ita
in
unum
Deum
fides
nostra
credit.
Et
ille
itaque
unus
est
et
haec
una
est,
quia
utrumque
unius
Dei
est.
Hinc
etiam
conficitur,
ut
non
nisi
in
unum
Deum
baptisari
liceat,
quia
in
eius
fidem [p.
108]
baptisamur,
in
cuius
nomen
baptisamur.
Iam,
cum
scriptura
voluerit
(Matth.
ult.),
nos
baptisari
in
nomen
patris
et
filii
et
spiritus
sancti,
simul
utique
voluit,
una
omnes
fide
in
patrem,
filium,
et
spiritum
sanctum
credere.
Id
vero
quid
aliud
est,
quam
clare
testari
patrem,
filium,
et
spiritum
sanctum
unum
Deum
esse?
Si
enim
in
eorum
nomen
baptisamur,
in
eorum
fidem
baptisamur.
Unus
igitur
Deus
sunt,
si
una
fide
coluntur.
Extant
et
alia
luculenta
testimonia,
quae
partim
unam
trium
divinitatem,
partim
personalem
distinctionem
asserant.
Filio
nomen
illud,
quod
Iudaei
vocant
ineffabile
apud
Ieremiam
attribuitur
(Ier.
23.
33).
Unum
igitur
aeternum
illum
Deum
esse
oportet,
qui
alibi
negat
se
daturum
suam
gloriam
alteri
|