7:575
575
INTERIM.
576
Har
ety
et
iustam
Dei
iram
singulari
l)
sacrificii
oblatione
placaret.
Deus
igitur
magnae
dilectionis
filium
suum
carne
nostra
circumdatum
misit
in
mundum,
qui
peccata
nostra
in
se
suscipiens,
in
corpore
suo
ea
pertulit
in
cruce,
et
semetipsum
pro
nobis
hostiam
appendens,
per
proprium
sanguinem
in
sancta
semel
ingressus,
aeternam
redemptionem
adinvenit
(Hebr.
9,
12;
1
Petr.
2,
24).
Huius
pretiosissimae
hostiae
nidore
delinitus
pater
iram
remisit,
et
homines
prius
peccatis
immersos^
impuros
et
iniustos,
et
damnationi
obnoxios,
nunc
filii
sui
sanguine
ablutos
absolvit,
iustificavit,
ac
sibi
reconciliavit
(1
Cor.
6,
ll).
Huius
unicae
oblationis
virtus
atque
efficacia,
non
illi
modo
tempori
serviens,
quo
Christus
in
carne
hostiam
se
appendit,
sed
omnes
omnium
saeculorum
aetates
complectens,
omnium
hominum
qui
ab
origine
mundi
fuerunt,
et
in
finem
usque
saeculi
nascituri
sunt,
delendis
peccatis
suffecit.
Vere
enim
erat
Deus
in
Christo,
mundum
sibi
reconcilians
(2
Cor.
5,
19).
Et:
Ecce
[pag.
47]
agnus
Dei
qui
tollit
peccata
mundi
(Ioann.
1,
29).
Et:
Ipse
est
propitiatio
pro
peccatis
nostris,
et
non
pro
nostris
tantum,
sed
etiam
pro
totius
mundi
(1
Ioann.
2,
2).
Mundus
autem
non
unius
temporis,
sed
omnium
aetatum
homines
comprehendit
Hinc
in
Apocalypsi
Christus
agnus
dicitur
ab
origine
mundi
occisus
(Apoc.
13,
8),
quoniam
sanguis
eius
omnium
aetatum
iam
inde
ab
initio
mundi
delicta
emundavit.
De
hac
oblatione,
quae
ad
totius
generis
humani
reconciliationem
una
suffecit,
Paulus
ait:
Unica
oblatione
consummavit
in
aeternum
sanctificatos
(Hebr.
10,
14).
Et:
Quia
in
ipso
complacuit
omnem
plenitudinem
inhabitare,
et
per
eum
reconciliari
omnia
in
ipsum,
pacificans
per
sanguinem
crucis,
sive
quae
in
terris
sive
quae
in
coelis
sunt
(Col.
1,
19).
Et:
Placuit
instaurari
omnia
in
Christo,
quae
in
coelis
et
quae
in
terra
sunt
in
ipso
(Ephes.
1,
10).
Et
in
Esaia
(63,
3):
Torcular,
inquit,
calcavi
solus,
et:
Cuius
livore
sanati
sumus
(ibid.
53,
5).
Ut
vero
huius
tam
efficacis
oblationis,
quae
omnium
hominum
salutem
plenissime,
sufficientissime
et
perfectissime
meruit}
omnes
homines
participes
fierent,
et
eius
fructum
in
se
transferrent:
Deus
du
initio
mundi,
bub
lege
naturae
divina
inspiratione
in
animis
hominum
sacrificandi
ritum
excitavit,
et
mox
data
lege
diversa
sacrificia
monstravit.
Quorum
omnium
hic
usus
erat,
non
ut
homines
Deo
[pag.
48]
reconciliarent,
et
salutem
ipsa
mererentur,
sed
ut
per
haec
externa
sacrificia
|