20:572
gloriam
ecclesiaeque
salutem
faciat
quam
uxorium
amorem,
quum
sine
illis
hic
ne
felix
quidem
esse
possit.
Uberrimos
copiosissimosque
fructus
ex
hac
speramus
peregrinatione:
obstructum
iri
os
impium
Cardinalis
istius
caeterorumque
asseclarum,
qui
alienant
a
nobis
principum
hominumque
animos,
quod
nos
dicant
demolitos
ecclesiam,
itaque
iacere
in
ruinis
et
ruderibus
ecclesiae,
sibi
quemque
religionem
fingere,
tot
paene
haereses
sectasque
esse
quot
sumus
homines.
Deinde
regem
necesse
est
in
hanc
sententiam
descendere,
se
frustra
huic
potentiae
repugnare
quae
totum
orbem
christianum
pervaserit
et
occuparit
iam
totum
fere
ipsius
regnum,
et
tantos
principes
irritare
tamque
potentes
nationes
periculosum
esse,
quas
solus
de
Imperatore
metus
adiungat
modo
sibique
conciliet.
Deinde
non
despero
iactum
iri
fundamentum
foederis
inter
principes
christianos,
qui
tametsi
mente
et
voluntate
coniuncti
sunt,
quia
tamen
suis
quisque
rebus
prospicit,
nec
fit
communis
foederis
a
quoquam
initium,
distracti
paene
sunt
inter
se
et
separati.
Sed,
quod
me
valde
recreat,
probabimus
omnibus
unicum
esse
locum
ecclesiae
Dei
etiam
magnis
locorum
intervallis
dissitae,
instrui
nos
una
doctrina
quemadmodum
una
veritas
est,
quae
res
conciliabulum
Romanense
valde
terrebit,
qui
nos
dum
singuli
profitemur
religionem
despiciunt,
ubi
idem
sentire
omnes
intelligent,
et
quibuscum
sibi
res
sit,
ad
alias
artes
confugere
necesse
fuerit.
Hic
etiam
consensus
turbulentorum
hominum
ambitionem
compescet
qui
novas
subinde
haereses
moliuntur,
tuebiturque,
ut
spero
de
Dei
bonitate,
multa
saecula
integram
sanamque
doctrinam
evangelii.
Praeterea
non
parvi
refert
convenire
in
unum
concilium
christianos
doctores
et
disciplinam
in
ecclesia
aliquam
constituere
morum
doctrinaeque
conservatricem.
Atque
utinam,
quemadmodum
unum
corpus
sumus
in
Christo
Iesu,
unis
caeremoniis
quasi
unico
amictu
sed
pretioso
vestiamur,
in
re
praesertim
sacramentaria.
Postremo,
quod
negligendum
non
est,
infensus
Genevae
ea
potissimum
de
causa
princeps
noster
est,
quod
existimet
sentir
nam
et
cloacam
esse
haeresium
omnium.
Nec
minae
ignotae
vobis
sunt.
Qui,
si
viderit
consensionem
doctrinae
et
conspirationem
tot
bellicosarum
gentium
in
ea
defendenda,
formidabit.
Habes,
mi
pater,
quae
mihi
videtur
Dominus
Deus
noster
polliceri
nobis:
tu
singula
pro
tua
prudentia
perpendes,
et
qua
ratione
attentandum
quodque
erit
edocebis
amplissime,
sigillatim
de
Geneva,
num
velis
commendari
principibus,
ut
adversus
minas
adversariorum
universa
Dei
armatura
utamur,
ut
propugnacula
urbis
non
septis
Alpium
sed
finibus
orbis
contineantur.
Sed
celeritatem
res
desiderat,
dum
res
incertae
regem
nonnihil
coercent,
ne
desaeviat
in
nos
effundatque
quae
se
non
|