[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


47:57  57  CAPUT  HI.  58  et  rationem  Christus  vitiosam  esse  pronuntiat,  quia  carnalis  est:  omnes  cordis  affectus  pravos  esse  et  reprobos,  quia  ipsi  quoque  sunt  carnales.  Verum  hic  obiici  potest  quaestio,  quum  anima  non  gignatur  ex  humana  sobole,  praecipua  nostri  parte  nos  ex  carne  non  nasci.  Hinc  factum  est  ut  putarent  multi,  non  modo  secundum  corpus  nos  a  parentibus  ducere  originem,  sed  animas  simul  ex  traduce  propagari.  Absurdum  enim  videbatur  peccatum  originale,  quod  propriam  in  anima  sedem  habet,  ab  uno  homine  diffusum  esse  in  omnes  posteros,  nisi  animae  omnes  ex  illius  anima  tanquam  ex  fonte  manassent.  Et  certe  hoc  primo  adspectu  videntur  innuere  Christi  verba,  nos  ideo  esse  carnem,  quia  ex  carne  nascimur.  Respondeo,  quantum  ad  verba  Christi  spectat,  non  alium  esse  sensum,  quam  nos  omnes  carnales  esse  ut  nascimur:  et  quatenus  in  hunc  mundum  prodimus  homines  mortales,  naturam  nostram  nihil  nisi  carnem  sapere.  Simpliciter  enim  hic  inter  naturam  et  supernaturale  donum  distinguit.  Nam  quod  in  persona  unius  Adae  totum  genus  humanum  corruptum  fuit,  non  tam  ex  genitura  provenit  quam  ex  Dei  ordinatione,  qui  sicut  in  uno  homine  nos  omnes  ornaverat,  ita  spoliavit  suis  donis.  Quare  non  tam  unusquisque  nostrum  a  parentibus  suis  vitium  et  corruptionem  contrahit,  quam  omnes  pariter  in  uno  Adam  corrupti  sumus,  quia  statim  post  eius  defectionem  Deus,  quod  naturae  humanae  dederat,  abstulit.  Suboritur  etiam  alia  quaestio.  Certum  enim  est,  in  hac  degenere  vitiataque  natura  manere  tamen  aliquid  donorum  Dei  residuum  :  unde  sequitur,  non  omni  ex  parte  nos  esse  perversos.  Solutio  facilis  est:  Dona  quae  nobis  reliqua  fecit  Dominus  post  lapsum,  si  per  se  aestimentur,  laude  quidem  esse  digna,  sed  quum  per  omnes  partes  grassetur  mali  contagio,  nihil  in  nobis  sincerum  reperietur  et  omni  inquinamento  vacuum.  Quod  aliqua  Dei  notitia  nobis  annascitur,  quod  in  conscientia  insculptum  est  aliquod  boni  et  mali  discrimen,  quod  ingenio  pollemus  ad  tuendam  praesentem  vitam,  quod  denique  tot  modis  antecellimus  brutas  pecudes,  id  per  se  ut  a  Deo  proficiscitur  praeclarum  est,  sed  in  nobis  perinde  inquinata  sunt  haec  omnia,  atque  vinum  vasis  sui  foetore  prorsus  infectum  ac  imbutum  boni  saporis  gratiam  perdit,  imo  gustu  et  amarum  et  noxium  est.  Notitia  enim  Dei,  qualis  nunc  hominibus  restat,  nihil  aliud  est  quam  horrenda  idololatriae  et  superstitionum  omnium  scaturigo:  iudicium  in  rerum  delectu  ac  discrimine,  partim  caecum  ac  praeposterum,  partim  mutilum  et  confusum:  quidquid  industriae  habemus  in  vanitatem  et  nugas  defluit:  voluntas  autem  ipsa  furioso  impetu  praecox  tota  ad  malum  rapitur.  Itaque  in  tota  natura  nulla  rectitudinis  gutta  superest.  Unde  constat,  secunda  genitura  nos  ad  regnum  Dei  formandos  esse.  Idque   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci