40:57  57  IN  EZECHIELIS  PROPH.  CAP.  I.  58  simpliciter  et  sine  adiectione  ponitur.  Dum  ille  nebulo  restringit  nomen  Dei  ad  patrem,  quomodo  hoc  conveniet  cum  Pauli  sententia?  Deus,  inquit  (Act.  20,  28),  redemit  ecclesiam  suo  sanguine:  si  Deus  redemit  suo  sanguine,  ergo  intelligi  debet  Deus  ille  gloriae,  qui  ab  aeterno  fuit,  et  quem  celebrant  Moses  et  prophetae.  Nunc  ergo  tenemus  quomodo  Christus  apparuerit  quoad  personam  in  forma  hominis,  et  tamen  totus  Deus  apparuerit.  Quod  apparuerit  Christus  potest  probari,  et  diserte  constat  ex  12.  illo  cap.  Ioannis  quod  citavi.  Quod  autem  totus  Deus  apparuerit,  et  Isaias  (6,  1),  et  Ezechiel  satis  aperte  testantur,  Vidi  Iehovam  sedentem  in  solio.  Quis  est  ille  Iehovah,  nisi  Deus  Israel,  de  quo  Moses  ante  pronuntiaverat,  Deus  tuus,  Israel,  Deus  unus  est?  Quomodo  autem  Ioannes  transfert  hoc  ad  Christum?  Nempe  respectu  personae.  Videmus  quam  bene  haec  omnia  conveniant,  quod  Deus  totus  apparuerit  in  perfectione  suae  gloriae,  et  immensae  essentiae,  et  tamen  apparuerit  in  persona  solius  Christi,  quia  neque  pater,  neque  spiritus  unquam  induti  fuerunt  humana  carne.  Ego  paulo  fui  in  hac  doctrina  longior,  quia  multi  qui  non  versati  sunt  in  lectione  patrum,  non  tam  facile  se  expedirent:  et  quaestiones  istae  sunt  satis  spinosae:  tamen  ego  conatus  sum  quanta  potui  brevitate  rem  quae  videtur  obscura  et  perplexa,  ita  expedire,  ut  quivis  mediocri  ingenio  et  iudicio  praeditus,  facile  intelligat  quod  dixi.  Interea  non  persequor  quae  possem  subtiliter  adducere  in  hanc  rem.  Nihil  enim  utilius  est  in  hac  parte,  quam  sobrie  et  modeste  sapere.  Nam  Deus  sub  visibili  forma  servo  suo  apparuit.  An  ideo  Ezechiel  potuit,  quemadmodum  fecerunt  scholastici  theologi,  argute  philosophari  de  essentia  Dei,  qui  nullum  faciunt  disputandi  finem  nec  modum?  minime:  sed  continuit  se  in  certa  mensura.  Paulus  raptus  fuit  usque  ad  tertium  coelum:  sed  dicit  se  audiisse  arcoppyjTa  quae  nefas  esset  explicare  (2.  Cor.  12,  4).  Sic  ergo  contenti  simus  solida  doctrina:  quae  tamen  satis  nos  muniat  contra  omnes  diaboli  insidias.  Ergo  super  solium  similitudo  quasi  adspectus  hominis  super  ipsum,  inquit.  Sequitur,  27.  Et  vidi  tanquam  formam  Hasmal,  tanquam  adspectum  ignis  intus  per  circuitum,  ab  adspectu  lumborum  eius  et  supra,  et  ab  adspectu  lumborum  eius  et  infra,  vidi  quasi  adspectum  ignis,  et  splendor  illi  in  circuitu.  His  verbis  significat  propheta  Deum  ita  apparuisse  visibilem  sub  forma  hominis,  ut  tamen  splendor  oculos  eius  perstringeret.  Nam  si  talis  fuisset  Christi  species,  ut  propheta  singulas  partes  posset  considerare,  quemadmodum  ubi  hominem  adspicio,  non  tantum  coniicio  oculos  in  eius  formam  a  ca-