39:57
57
IN
IEREMIAM.
CAP.
XXXIII.
58
fugere
ad
spem
veniae,
quando
videmus
eam
offerri
omnibus
promiscue,
etiam
qui
plus
quam
scelerati
sunt
coram
Deo,
nec
peccarunt
modo,
sed
fuerunt
quasi
apostatae,
ita
ut
non
cessaverint
modis
omnibus
in
se
provocare
vindictam
Dei.
Sequitur,
9.
Et
erit
mihi
in
nomen,
laetitiam
(alii
in
constructione
vertunt,
in
nomen
laetitiae),
in
laudem
et
in
decorem
(vel
gloriam)
apud
omnes
gentes
terrae,
quae
audient
omnem
beneficentiam,
quam
ego
exercuero
erga
ipsos
(quam
ego
facio
ipsis,
ad
verbum),
et
pavebunt,
et
contremiscent
super
omni
beneficentia,
et
super
omni
pace,
quam
ego
facio
illi
(mutat
numerum:
dixerat
DniK,
nunc
dicit,
n?
ni^J?:
efe
refertur
hoc
pronomen
ad
urbem
ipsam).
Hic
Deus
testatur
talem
fore
suam
gratiam,
ut
laude
digna
sit
per
totum
orbem,
vel
quod
idem
est,
significat
beneficium
fore
memorabile:
et
ideo
dicit
sibi
fore
in
nomen
apud
omnes
gentes.
Quoniam
vero
volebat
extollere
gloriae
suae
magnitudinem,
adiunxit
laudem,
vel
decorem,
vel
gloriam
simul:
sed
emphaticum
est
quod
additur,
apud
omnes
gentes.
Et
hic
locus
nobis
ostendit
prophetam
non
concionari
de
solo
populi
reditu,
neque
hoc
vaticinium
debere
restringi
ad
statum
urbis
qualis
fuit
ante
Christi
adventum:
quia
etsi
celebrata
fuerit
gratia
Dei
apud
Chaldaeos
et
alias
gentes,
tamen
non
fuit
cognita
per
totum
orbem,
quemadmodum
hic
dicit,
apud
omnes
gentes
terrae.
Neque
enim
dubium
est
quin
comprehendat
Deus
omnes
mundi
plagas.
Hinc
itaque
colligimus
gratiam
de
qua
disserit
propheta
spectare
ad
regnum
Christi.
Neque
enim
Deus
tunc
peperit
sibi
nomen
apud
omnes
populos,
sed
tantum
in
parte
illa
orientali,
ut
satis
notum
est.
Quum
ergo
dicit
gratiam
qua
prosequetur
populum
suum
fore
sibi
in
nomen,
non
dubium
est
quin
promittat
liberationem,
quae
tandem
allata
fuit
a
Christo.
Et
eodem
etiam
pertinet
verbum
audiendi,
quia
audient.
Nam
relativum
1U/K
hic
causalis
particulae
vice
ponitur.
Modum
euim
hic
exprimit
prophetae
gloriae
et
laudis
quam
Deus
sibi
acquiret
ex
liberatione
populi
sui,
nempe
quia
audient
gentes,
hoc
autem
factum
est
per
evangelii
promulgationem,
quia
tunc
demum
passim
celebrata
fuit
Dei
bonitas
erga
Iudaeos,
ubi
legis
cognitio
et
doctrinae
propheticae
ad
exteros
pervenit,
qui
prius
nihil
audierant
de
vera
pietatis
doctrina.
Nunc
ergo
tenemus
consilium
spiritus
sancti.
Caeterum,
his
verbis
hortatur
Deus
omnes
ad
gratitudinem.
Nam
quoties
ostenditur
nobis
hic
fons
beneficiorum
Dei,
nisi
prorsus
sumus
socordes,
debemus
stimulari
ad
referendas
ei
gratias.
Ergo
ubi
pronuntiat
Deus
sibi
redemptionem
populi
fore
in
nomen
apud
omnes
populos,
ita
ostendit
piis
non
esse
torpendum,
quin
praedicent
eius
bonitatem.
Et
interea
hoc
ad
con-
|