37:57  57  CAPUT  XLII.  58  corum,  ut  educas  ex  ergastulo  vinctos,  et  e  domo  carceris  sedentes  in  tenebris.  8.  Ego  Iehova:  hoc  nomen  meum:  et  gloriam  meam  alteri  non  dabo,  nec  laudem  meam  sculptilibus.  9.  Priora  ecce  venerunt:  et  nova  ego  annuntio:  antequam  oriantur  nota  faciam  vobis.  10.  Cantate  Iehovae  canticum  novum,  laudem  eius  ab  extremo  terrae:  qui  descenditis  in  mare,  et  plenitudo  eius  1),  insulae  et  incolae  earum.  ll.  Exclament  desertum  et  urbes  eius,  villae  ubi  habitat  Kedar.  Cantent  incolae  petrae,  et  e  vertice  montium  iubilent.  12.  Dent  Iehovae  gloriam,  et  laudem  eius  in  insulis  annuntient.  13.  Iehova  tanquam  gigas  egredietur:  et  sicut  praeliator  zelum  excitabit.  Vociferabitur\  iubilabit:  super  inimicos  suos  roborabitur.  14.  Tacui  a  multo  tempore,  silui  et  continui  me  :  tanquam  parturiens  clamabo:  vastabo,  et  deglutiam  simul.  15.  In  solitudinem  redigam  montes  ei  colles:  omnem  herbam  eorum  exsiccabo  :  ponam  flumina  in  insulas  :  et  stagna  exsiccabo.  16.  Et  ducam  caecos  per  viam  quam  nesciebant:  per  semitas  quas  non  noverant  faciam  eos  ingredi:  ponamque  tenebras  coram  eis  in  lucem,  et  obliqua  in  planum.  Haec  2)  faciam  eis,  et  non  derelinquam  eos.  17.  Agentur  retrorsum,  pudefient  pudore  qui  confidunt  sculptili,  et  fusili  dicunt,  Vos  dii  nostri.  18.  O  surdi  audite  j  et  caeci  intenti  estote  ad  videndum.  19.  Quis  caecus  nisi  servus  meus?  quis  surdus  sicut  nuntius  meus  quem  mitto?  quis  caecus  sicut  perfectus,  et  caecus  ut  servus  Iehovae?  20.  Videndo  multa  quae  non  observas,  aperiendo  aures,  ut  non  audiat.  21.  Iehova  voluntarius  propter  iustitiam  suam,  ut  magnificet  legem  ac  extollat.  22.  At  hic  populus  direptus  est  ac  conculcatus:  illaqueandi  in  carceribus  omnes,  et  in  speluncis  abscondentur.  Erunt  in  direptionem,  nec  erit  qui  liberet:  in  praedam,  nec  quisquam  dicet,  redde.  23.  Quis  in  vobis  auribus  percipiet  hoc?  quis  advertet?  quis  attendet  in  posterum?  24.  Quis  in  praedam  dedit  Iacob,  et  Israel  exposuit  direptoribus?  Nonne  Iehova?  eo  quod  peccaverimus  in  eum,  nec  voluerunt  ambulare  in  viis  eius,  nec  audierunt  legem  eius.  25.  Itaque  effudit  super  eum  furorem  irae  suae,  et  robur  belli.  Inflammavit  eum  undique,  neque  advertit:  exarsit  in  eum,  neque  posuit  super  cor.  IN  CAPUT  XLII.  1.  (Ecce  servus  meus.)  Videtur  propheta  tanquam  ex  abrupto  ad  Christum  transsilire,  sed  memoria  tenendum  quod  iam  alio  loco  diximus:  solere  prophetas  quum  aliquid  difficile  creditu  promittunt,  statim  mentionem  de  Christo  subiungere.  In  eo  enim  promissiones  omnes  ratae  sunt,  quae  alioqui  dubiae  ac  suspensae  essent.  In  Christo,  inquit  Paulus,  est  Etiam  et  Amen  (2.  Cor.  1,  20).  Quid  *)  1551:  et  quod  in  ea  est.  2)  Vel,  Haec  verba,  vel,  Has  res.