32:57
57
PSALMUS
CI.
58
se
acturum,
vel,
quod
idem
valet,
summopere
attentum
fore
praedicat:
quia
rara
virtus
est,
eum
qui
omnia
potest,
ita
esse
temperantem,
ut
nihil
sibi
licentiae
permittat.
Qui
ergo
summo
imperio
praeditus
non
tentat
male
agendo
quid
possit,
sed
se
ipsum
fraenat
sua
modestia,
vera
intelligentia
praeditus
est.
Denique
testatur,
se
aliis
regibus
non
fore
similem
quos
infatuat
sua
dignitas:
sed
pro
magnitudine
oneris
curam
se
adhibiturum
ut
intelligenter
munus
suum
impleat.
Et
notandum
est
quod
prudentiam
in
via
perfecta,
sive
rectitudine
statuit.
Unde
colligimus,
secundum
Deum
minime
sapere
tyrannos
qui
ingenium
suum
ad
pravas
astutias
conferunt,
novas
artes
quotidie
excudunt
onerandis
et
gravandis
subditis:
denique
nonnisi
ad
nocendum
acuti
sunt.
Ut
talis
vafrities
multis
displiceat,
certe
haec
regum
censetur
optima
prudentia,
et
summis
laudibus
extollitur,
si
ad
propagandos
suos
fines
sint
attenti,
et
exquisitis
etiam
artificiis
polleant.
Atqui
non
aliam
sibi
prudentiam
appetit
David
quam
quae
sit
integritatis
magistra.
(Donec
venias.)
Duplex
est
lectio:
quidam
interrogative
vertunt,
Quando
venies?
ac
si
peteret
David
non
se
differri
in
longiorem
moram.
Et
certe
iusta
ei
gemendi
et
expostulandi
fuit
ratio,
quum
tamdiu
se
inopia
premi
et
misere
per
diversa
exsilia
iactari
videret.
Praestabat
enim,
ut
ante
homo
pecuarius
fuerat,
ignobilem
degere
in
tugurio
patris,
quam
in
regem
ungi,
ut
a
patria
eiectus,
in
summo
dedecore
et
odio
ageret.
Ego
tamen
sine
interrogatione
legere
malo,
usquedum,
vel
quando,
quod
tamen
ipsum
paulo
aliter
interpretor
quam
plerique
:
nempe
quod
David,
quamvis
adhuc
maneat
privatus
homo,
necdum
sibi
promisso
iure
regio
fruatur,
sectari
tamen
interea
integritatem
non
differet.
Sensus
ergo
est:
Domine,
quamvis
longius
me
suspensum
teneas,
ego
nihilominus
integritati
studebo.
Ita
medium
domus
suae
palatio
et
publicis
aedibus
opponit
:
ac
si
diceret,
intra
privatos
parietes.
3.
(Non
statuam
coram
oculis,)
Postquam
professus
est
se
in
privata
vita
probitatis
et
iustitiae
cultorem
fore,
sicuti
etiam
bonos
principes
hinc
auspicari
decet:
nunc
addit,
se
in
gerendo
principis
officio
hostem
fore
iniustitiae
et
sceleribus.
Bern
enim
perversam
coram
oculis
ponere
tantundem
valet
ac
sibi
proponere
aliquid
impie
agendum.
Aversum
igitur
ab
omni
scelere
se
fore
pronuntiat:
ut
certe
nemo
iustus
et
aequabilis
erit
iniustitiae
ultor,
nisi
qui
ab
ea
penitus
ex
animo
abhorret.
Unde
sequitur,
non
praestare
officium
reges,
nisi
puri
sint
ab
omni
pravo
consensu.
Quidam
nityjf
simul
contexunt,
subaudientes
literam
7,
ac
si
dixisset,
Non
proponam
mihi
quidquam
impie
agendum,
vel,
Nulla
pravitas
mihi
adlubescet,
ut
eam
exsequar.
Sed
alter
sensus
probabilior
est,
quod
ubi
testatus
est
David
se
nihil
iniquitatis
coram
oculis
suis
|