15:57
57
1554
FEBRUAR.
58
et
antiehristiano
supplicio
affecisset?
Habuit
quidem
civitas
vestra,
vidit
et
cognovit,
plurimos
istiiac
transeuntes,
in
Deum
et
veram
religionem
contumaces,
impios,
blasphemos
et
manifestos
evangelii
contemptores,
imo
et
persequutores,
quos
tamen
liberos,
securos
et
inoffensos
abire
permisit.
At
vero
lioc
unum
erat
caput
tantopere
animis
vestris
infensum,
oculis
grave,
auribus
infestum,
noc
unum
caput
erat
tot
laqueis
et
insidiis
obsessum,
tot
telis
expetitum,
tot
diris
et
imprecationibus
devotum:
sic
tandem
praeda
in
casses
decidit,
laqueos
et
insidias
evitare
non
potuit:
tandem
suae
audaciae
et
temeritatis
poenas
dedit.
Gaude,
Antoni,
gaude
et
satiare
I
En
caput
et
dextram
nominis,
qui
in
te
moresque
tuos
stilum
tam
acriter
strinxit,
in
tuos
errores
et
vitia
tam
libere
et
licenter
invectus!
Hoc
Ithacus
velit
et
magno
mercentur
AtridaeJ
9)
Quod
si
pacatiore
animo
iustitiae
leges
consideremus,
quanta
mox
iniustitia,
quanta
immanitas
apparebit.
Nemo
enim
sine
dolo
morte
punitur.
Quomodo
autem
doli
is
argui
potest
qui
opinionem
animo
conceptam
ut
veram
et
evangelicam
scripturis
et
rationibus
tueri
atque
etiam
mori
pro
ea
paratus
est?
Neminem
sane
puto
tam
stupidi
esse
ingenii,
tam
hebeti
consilio,
tam
communis
sensus
expertem,
qui
in
animum
suum
inducere
possit,
hominem
velle
ultro
falsitatem
sibi
cognitam
cum
suo
dispendio
manifeste
tueri,
et
pro
ea
non
modo
temporalem
sed
etiam
aeternam
mortem
oppetere.
Quanquam
enim
permulti
inveniuntur
qui
pro
temporariis
commodis
veritati
cognitae
pro
tempore
refragentur
aut
falsitati
faveant
simulantes,
nullus
tamen
unquam
inventus
est
qui
pro
falsa
opinione
prudens
sciensque
mori
voluerit,
et
animam
suam
ad
aeternum
interitum
gratis
et
sponte
deducere.
Praeterea,
quum
scrutatores
cordium
nullo
modo
esse
possimus,
quae
res
soli
Deo
praecipua
est,
de
aliena
conscientia
iudicare
temere
non
debemus,
nec
alienam
fidem
in
deteriorem
partem
accipere:
sed
boni
animi
simplicitas
et
caritas
suadent
ut
male
opinantem
vel
sentientem
errore
magis
quam
dolo
peccare
existimemus,
et
magis
imprudentia
labi
quam
se
ipsum
scienter
prodere
et
mortis
aeternae
vinculis
obligare.
Fides
enim
et
veritatis
cognitio
donum
Dei
est,
nec
omnibus
omni
tempore
datur.
Spiritus
ergo
omnia
iudicat,
ipse
autem
a
nullo
sed
a
se
ipso
iudicatur.
Quare
iniquissimum
est
errantes
spiritus
corporalibus
poenis
velle
constringere,
et
homines
imprudenter
labentes
atque
falsa
opinione
deceptos
ultimo
supplicio
adiudicare.
Nunc
addamus
exempla.
Si
Martini
Lutheri
spiritus,
quum
Deo
placuit,
in
hoc
excitatus
fuit
ut
plerasque
opiniones
in
religione
christiana
iam
mille
et
trecentis
abhinc
annis
publico
omnium
pa-
9)
Virg.
Am.
IL
104.
|