40:569
569
IN
DANIELEM.
CAP.
II.
570
nores
deos.
Nam
apud
omnes
gentes
semper
valuit
illa
persuasio,
esse
aliquem
summum
deum,
qui
solus
dominaretur.
Postea
finxerunt
deos
minores.
Et
quisque
pro
sua
libidine
deum
sibi
fabricavit.
Deos
igitur
pro
communi
sensu
et
opinione
hic
nominant.
Quanquam
referri
hoc
potest
ad
genios,
vel
deos
aerios.
Scimus
enim
imbutos
hac
opinione
fuisse
incredulos
omnes,
ut
putarent
quosdam
esse
deos
intermedios.
Et
magnum
etiam
certamen
fuit
apostolis
cum
errore
illo
vetusto.
Et
scimus
libros
Platonis
refertos
esse
hac
doctrina,
nempe
inter
coeleste
numen
et
inter
homines
esse
daemonas
aut
genios,
quasi
mediatores.
Poterimus
ergo
commode
intelligere
haec
verba,
quod
Chaldaei
solos
angelos
putent
esse
interpretes,
non
quia
sincere,
vel
ad
liquidum
sentirent
de
angelis
quod
scriptura
docet:
verum
apud
ipsos
vigebat
Platonica
illa
doctrina,
adeoque
superstitio
de
geniis,
qui
et
in
coelo
versantur,
et
commercium
habent
cum
summo
Deo,
et
simul
etiam
familiares
sunt
mortalibus.
Quoniam
ergo
homines
carne
induti
sunt,
non
possunt
ita
se
attollere
in
coelum,
ut
omnia
arcana
percipiant.
Unde
sequitur,
regem
inique
facere,
quod
ipsis
iniungat
munus
angelicum
vel
divinum.
Haec
etiam
excusatio
fuit
probabilis:
sed
surdae
erant
regis
aures:
quia
suo
impetu
rapiebatur:
et
Deus
etiam
quasi
furiis
illum
instigabat,
ut
non
posset
quiescere.
Hinc
igitur
saevitia,
quam
subiicit
Daniel:
12.
'Propterea
rex
in
ira
et
indignatione
magna
edixit
ut
interficerentur
omnes
sapientes
Babylonis.
Denuntiatio
quam
antea
vidimus
erat
horribilis:
sed
iam
ultra
progreditur
Nebuchadnezer.
Neque
enim
minitatur
Chaldaeis
mortem,
sed
iubet
eos
interfici.
Tale
exemplum
vix
reperietur
in
historiis,
sed
causa
semper
notanda
est,
quod
scilicet
turbulento
fuerit
animo,
quia
volebat
Deus
servum
suum
Danielem
proferre
in
medium,
ut
esset
omnibus
spectabilis.
Haec
autem
fuit
praeparatio,
quod
innotuit
omnibus,
et
palam
factum
est,
sapientes
Babylonis
deprehensos
fuisse
vanos,
qui
scilicet
plus
promiserant,
quam
praestando
essent:
deinde
etiam
si
praediti
essent
maxima
scientia,
tamen
destitui
hoc
dono
revelationis,
quo
pollebat
Daniel.
Hinc
ergo
factum
est,
ut
rex
edicto
suo
eos
omnes
morti
addixerit.
Fieri
etiam
potest,
ut
tunc
agnoverit
quod
nunquam
antea
animadverterat,
nempe
in
illorum
iactantia
multam
esse
vanitatem,
et
in
tota
eorum
arte
multas
esse
praestigias.
Ergo
ubi
superstitio
successu
caret,
statim
emergit
rabies.
Et
videmus
eos
qui
censentur
admodum
devoti
(ut
loquuntur
vulgo),
ubi
intelligunt
sibi
nihil
prodesse
fictitios
suos
cultus,
tunc
erumpere
in
illam,
quam
dixi,
rabiem,
et
maledicere
suis
idolis,
et
detestari
quidquid
hactenus
sequuti
sunt.
Sic
ergo
fieri
po-
|