40:567
567
PRAELECTIONES
568
illis
erat
propositum
decipere
regem.
Putabant
enim
sibi
aliquid
posse
statim
occurrere,
quod
liberaret
omni
cura
illius
animum.
Sed
rex
semper
prosequitur
caecum
illum
impetum
suae
saevitiae.
Ac
notanda
interim
est
prima
causa,
nempe
quia
torquetur
divinitus,
ut
non
possit
ad
momentum
unum
quiescere,
donec
obtineat
expositionem
somnii.
Postea
adiungit,
Si
non
exposueritis
mihi
somnium,
haec
una
stat
sententia,
inquit,
hoc
est,
de
vobis
omnibus
iam
decretum
est,
non
inquiram
sigillatim
quis
in
culpa
sit,
et
quis
velit
me
fraudare,
sed
ex8cindam
prorsus
omnem
stirpem
magorum:
denique
nemo
supplicium
effugiet,
nisi
exposueritis
mihi
tam
somnium
quam
eius
interpretationem.
Postea
adiungit-,
Praeparastis
fallacem
et
corruptum
sermonem,
ut
diceretis
hic
coram
me
quod
fert
vestra
excusatio.
Iterum
rex
illis
obiectat
fraudem,
et
malitiam,
cuius
tamen
non
erant
conscii:
quasi
diceret,
eos
data
opera
ad
fallendum
quaerere
speciosos
praetextus.
Sed
dicit,
sermonem
mendacem,
vel
fallacem,
et
corruptum
:
hoc
est,
vestra
ista
excusatio
est
putida,
quemadmodum
vulgo
loquimur,
Foetet
mihi:
si
quis
esset
color
ego
possem
admittere
quod
dicitis
:
sed
video
in
verbis
vestris
nihil
esse
praeter
fallacias,
et
fallacias
quae
sapiunt
suam
putredinem.
Nunc
ergo
videmus
non
tantum
regem
excandescere,
quod
magi
recusent
narrare
somnium,
sed
etiam
gravare
ipsos
maiori
crimine,
quod
scilicet
afferant
sermonem
putidum,
et
velint
quasi
ex
professo
illudere.
Postea
addit,
Somnium
narrate
mihi,
et
inde
cognoscam,
vel,
quo
inde
cognoscam
vos
posse
etiam
fideliter
interpretari
quid
contineat.
Hic
rex
aliud
argumentum
sumit,
quo
magos
astutiae
convincat:
Iactatis
vobis
non
difficilem
fore
interpretationem
somnii:
qua
fiducia?
nam
somnium
ipsum
vobis
est
adhuc
incognitum:
si
narrassem
vobis,
tunc
possetis
dicere,
si
quid
vobis
occurreret.
Sed
nunc
ego
interrogo
de
somnio,
quod
vos
latet,
et
me
ipsum:
dicitis,
ubi
somnium
narravero,
vobis
reliquum
esse
in
manu.
Ego
autem
cognoscam
vos
esse
bonos
et
dextros
interpretes
somniorum,
si
potestis
somnium
narrare,
quia
alterum
pendet
ex
altero:
et
vos
estis
nimium
temerarii,
quum
ita
praesumitis
quod
nondum
vobis
compertum
est.
Ubi
ergo
ita
festinanter
prorumpitis,
et
vultis
hoc
mihi
esse
persuasum,
interpretationem
vobis
fore
certam,
constat
vos
iterum
hac
in
parte
fallere:
et
hic
detegitur
vestra
temeritas
una
cum
fraude,
quia
scilicet
mihi
palam
illuditis.
Haec
est
summa.
Reliqua
in
crastinum
diem.
10.
Besponderunt
Chaldaei
coram
rege,
et
dixerunt,
Non
est
homo
super
terram,
qui
sermonem
(vel,
rem)
regis
posset
explicare:
propterea
nullus
rex,
princeps,
vel
praefectus
rem
consimilem
exquisivit
ab
ullo
mago
et
astrologo,
et
Chaldaeo.
|