25:565  565  COMMENTARIUS  IN  IOSUE  CAP.  XXIV.  566  Deus  suo  decreto  eam  terrae  Chanaam  adiunxit,  tanquam  beneficii  sui  cumulum,  non  abs  re  Iosue  eam  simul  copulat,  ut  Dei  liberalitatem  erga  populum  commendet:  nec  tantum  praedicat  virtute  Dei  fretos  fuisse  armis  et  viribus  superiores:  sed  etiam  defensos  contra  exitiales  insidias,  quibus  adortus  eos  fuerat  Balac.  Etsi  enim  nihil  impostor  Balaam  diris  et  exsecrationibus  magicis  poterat  :  valde  tamen  profuit  in  evertenda  eius  malitia  admirabilem  Dei  potentiam  cernere.  Nam  perinde  fuit  ac  si  consertis  manibus  cum  noxis  omnibus  confligeret.  Iam  quo  certius  persuadeat  non  tantum  Deo  duce  ipsos  vicisse,  sed  sola  eius  potentia:  repetit  quod  legitur  apud  Mosen  (Deut.  7,  20),  immissos  fuisse  crabrones,  qui  sine  hominum  manu  hostes  prosternerent.  Hoc  autem  illustrius  fuit  miraculum,  quam  si  alio  modo  fusi,  fugati,  et  profligati  essent.  Nam  qui  praeter  opinionem  nullo  negotio  fuerunt  victores,  quamvis  fateantur  prosperum  belli  eventum  Dei  donum  esse:  mox  tamen  eius  laudem  superbia  excaecati  ad  suum  consilium,  industriam,  et  fortitudinem  transscribunt.  Verum  ubi  per  crabrones  res  efficitur,  indubie  asseritur  Dei  virtus.  Itaque  concluditur,  populum  non  suo  gladio  neque  arcu  acquisiisse  terram,  quod  (Psalmo  44,  4)  repetitur,  et  videtur  hinc  esse  sumptum.  Postremo  ubi  admonuit,  populum  fructus  alienis  laboribus  partos  comedere,  hortatur  ut  Deum,  sicut  eius  beneficentia  meretur,  diligat.  15.  Quod  si  molestum  est  vobis  servire  Iehovae,  eligite  vobis  hodie  quos  colatis:  sive  deos,  quibus  servierunt  patres  vestri,  qui  fuerunt  trans  flumen,  sive  deos  Emorrhaei  j  in  quorum  habitatis  terra:  ego  vero  et  domus  mea  colemus  Iehovam.  16.  Cui  respondit  populus,  dicens:  Absit  a  nobis  ut  derelinquamus  Iehovam,  serviendo  diis  alienis.  17.  Iehova  enim  Deus  noster  ipse  est  qui  eduxit  nos  et  patres  nostros  e  terra  Aegypti,  e  domo  servorum,  et  qui  fecit  in  oculis  nostris  signa  ista  magna:  servavitque  nos  in  omni  via  per  quam  ambulavimus,  et  in  omnibus  populis  per  quorum  transivimus  medium.  18.  Expulitque  Iehova  omnes  populos,  atque  adeo  Emorrhaeum  habitatorem  terrae  a  facie  nostra:  etiam  nos  serviemus  Iehovae,  quia  ipse  est  Deus  noster.  19.  Dixitque  Iosue  ad  populum,  Non  poteritis  servire  Iehovae,  quia  Deus  sanctus  est,  Detis  aemulator  est:  non  parcet  sceleribus  vestris,  atque  peccatis  vestris.  20.  Si  dereliqueritis  Iehovam,  et  sevieritis  deo  alieno,  convertet  se  et  malefaciet  vobis,  consumetque  vos,  postquam  benefecerit  vobis.  21.  Cui  respondit  populus:  Nequaquam:  sed  Iehovae  serviemus.  22.  Dixitque  Iosue  ad  populum:  Testes  estis  contra  vos  quod  vos  elegeritis  vobis  Iehovam  ut  Uli  serviatis.  Et  dixerunt:  Testes.  23.  Nunc  ergo  auferte  deos  alienos,  qui  sunt  in  medio  vestri,  et  inclinate  cor  vestrum  ad  Iehovam  Deum  Israel.