40:563
563
PRAELECTIONES
564
ergo
Chaldaei
tam
audacter
promittunt
se
fore
bonos
interpretes
somnii,
non
tantum
in
eo
produnt
suam
temeritatem,
sed
sunt
impostores
meri,
qui
scilicet
pollere
se
fingunt
scientiam
quae
nulla
est,
quasi
suis
coniecturis
possint
praedicere
quid
sibi
velit
illud
regis
somnium.
Iam
sequitur,
5.
Respondit
rex
et
dixit
Chaldaeis,
Sermo
a
me
exiit
(vel,
abiit),
si
non
indicaveritis
mihi
somnium
et
interpretationem
eius,
frusta
efficiemini.
(Alii
vertunt
sanguinem
^Din
haddamin:
sed
receptior
est
altera
expositio:
et
quoniam
in
re
ipsa
parum
est
discriminis,
ideo
non
admodum
laboro),
et
domus
vestrae
ponentur
sterquilinium
(hoc
est,
redigentur
in
sterquilinium).
Hic
rex
exigit
a
Chaldaeis
plus
quam
ferebat
ipsorum
professio.
Etsi
enim
stolida
erat
iactantia
(quemadmodum
diximus)
promittere
interpretationem
cuiuslibet
somnii
:
tamen
hoc
sibi
nunquam
arrogaverant,
ut
cuique
narrarent
somnia.
Videtur
ergo
rex
inique
agere,
quod
non
respiciat
quid
ipsi
hactenus
professi
sint,
et
quinam
sint
fines
artis
et
scientiae,
si
qua
tamen
in
illis
fuisset
scientia.
Quod
dicit
rem
vel
sermonem
a
se
abiisse,
verba
haec
duplicem
sensum
admittunt:
nam
nn^D
millethah
potest
accipi
pro
edicto,
quemadmodum
postea
videbimus,
atque
ita
legendum
esset,
manavit.
Sed
quoniam
paulo
post
repetitur
haec
eadem
loquutio,
ubi
de
somnio
videtur
intelligi
(8
versu
scilicet)
non
male
quadrat
haec
expositio,
quod
rex
dicat
somnium
sibi
evanuisse:
quod
tamen
in
medio
relinquo.
Iterum
notare
operae
pretium
est
quod
heri
attigimus,
nempe
regi
insculptum
fuisse
terrorem,
ita
ut
non
posset
apud
se
quiescere:
et
tamen
interea
non
fuisse
ita
edoctum
ut
maneat
ullus
gustus
revelationis:
perinde
igitur
est
ac
si
bos
oestro
percitus
sese
agitaret
huc
et
illuc,
et
circumvolveret.
Talis
est
vesania
miseri
huius
regis,
quia
Deus
illum
vexat
diris
tormentis:
et
interea
prorsus
obliterata
est
memoria
somnii
ex
eius
animo.
Hoc
tamen
fatetur
somnium
sibi
excidisse:
et
quoniam
magi,
etiamsi
praescriberent
scientiae
suae
certos
fines,
tamen
gloriabantur
se
esse
interpretes
deorum:
rex
non
dubitat
ab
illis
exigere
quod
nunquam
professi
fuerant.
Ergo
haec
est
merces
arrogantiae,
quum
scilicet
homines
inflati
perversa
confidentia
apud
alios
etiam
plus
sibi
assumunt
quam
par
sit,
et
obliti
omnis
modestiae,
volunt
haberi
quasi
angelici
spiritus.
Nec
dubium
est
quin
Dominus
voluerit
quasi
per
ludibrium
traducere
stultam
gloriationem,
quae
vigebat
inter
Chaldaeos,
quum
rex
praecise
ab
illis
postulat,
ut
somnium
narrent,
deinde
afferant
eius
expositionem.
Postea
adiungit
minas,
sed
plane
tyrannicas,
nisi
somnium
exponant,
actum
esse
de
ipsorum
vita.
Neque
vul-
|