7:561
561
INTERIM.
562
permeet^
singula
membra
percipiant
ex
eo,
quantum
sibi
satis
sit
ad
salutem
:
et
quod
singulis
bonum
contingit,
id
omnibus
commodare,
atque
adeo
universitati
ipsi
consulere.
Nam
(ut
ait
apostolus
Ephes.
4,
16)
crescunt
membra
in
caritate
per
omnia
in
illo,
qui
est
caput
Christus:
ex
quo
totum
corpus
compactum
et
connexum
per
omnem
iuncturam
subministrationis,
secundum
operationem
uniuscuiusque
membri,
augmentum
corporis
facit
in
aedificationem
sui
in
caritate.
In
tali
coniunctione
atque
societate
hominum
est
summa
coniunctio,
dum
membra
pro
se
invicem
sollicita
sunt,
et
sive
patitur
membrum
unum,
compatiuntur1)
omnia
membra,
sive
gaudet
[pag.
18]
unum
membrum,
congaudent
omnia
membra
(1
Cor.
12,
26).
El
quanquam
ecclesia,
quatenus
constat
membris
talibus,
quae
secundum
caritatem
vivunt,
sanctorum
est
tantum,
et
eatenus
spiritualis
et
invisibilis:
eadem
tamen
etiam
sensibilis
est,
qualem
Christus
ipse
monstrat,
inquiens:
Dic
ecclesiae
(Matth.
18,
17).
Ad
hanc
eandem
pertinent
episcopi,
qui
regunt
populum,
quem
Christus
sanguine
suo
acquisivit
Pertinent
alii
item
ministri.
Dedit
namque
Deus
quosdam
quidem
apostolos,
quosdam
autem
prophetas,
alios
vero
evangelistas,
alios
pastores
et
doctores
(Ephes.
4,
l
l
)
.
Ad
hanc
eandem
ecclesiam
pertinet
verbum
Dei,
quod
in
aures
influit:
pertinent
sacramenta,
pertinent
claves
ligandi
atque
solvendi,2)
pertinet
potestas
coercendi
per
excommunicationem,
pertinet
ius
ordinandi
ministros
ecclesiae,
pertinent
vocationes
ad
munera
ecclesiastica,
pertinet
denique
ius
sanciendi
canones.
Debent
autem
quae
ad
sensibilem
et
externam
ecclesiae
partem
pertinent
servire
ad
consummationem
sanctorum,
in
opus
ministerii,
in
aedificationem
corporis
Christi
(Ephes.
4,
12).
Iam
in
ecclesia
non
solum
sancti,
sed
etiam
mali,
ut
eius
membra,
licet
arida,
versantur:
unde
eam
Christus
modo
reti
in
mare
iacto,
et
tam
bonos
quam
malos
pisces
comprehendenti,
modo
agro
seminato,
bonas
fruges
et
zizania
simul
[pag.
19]
ferenti,
comparat
(Matth.
13,
24.
47):
nam
qui
membra
facti
sunt
ecclesiae
per
baptisma,
recidunt
saepe
in
crimina:
faciuntque
se
servos
peccati
atque
aeternae
damnationis
reos.
Et
quanquam
gratiam
communionis
sanctorum
et
spiritualis
ecclesiae
amittunt,
haerent
tamen
nihilominus
in
externa
Christianorum
societate
atque
ecclesia:
audiunt
verbum
Dei,
et
sacramenta
capiunt,
et
alia
item
sensibilia
cum
ecclesia
habent
communia,
nisi
vel
per
excommunicationem
iustam,
vel
per
schisma,
vel
per
haeresin,
vel
per
defectionem
a
fide
christiana
abscindantur.
Misera
est
quidem
conditio
eorum,
qui
ex
peccato
mortali
languent,
et
a
spirituali
communione
remoti,
in
periculo
aeternae
damnationis
versantur.
Sed
quia
1)
patiuntur
iidem.
2)
absolvendi
iidem.
Calvini
opera.
Vol
VII.
|