[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


32:56  PSALMUS  CI.  ARG.  David,  quanquam  nondum  potiebatur  regno,  quia  tamen  rex  iam  divinitus  creatus  erat,  se  comparat  et  accingit  ad  optimum  gubernandi  modum:  neque  solum  hac  pia  meditatione  se  ad  praestandum  regium  munus  exstimulat:  sed  votum  Deo  nuncupans,  fidelem  se  eius  ministrum  fore  promittit,  ut  maturam  impetret  possessionem.  Davidis  Psalmus.  1.  Clementiam  et  iudicium  cantabo,  Ubi  Iehova  psallam.  2.  Prudenter  agam  in  via  perfecta,  donec  venias  ad  me:  ambulabo  in  integritate  cordis  mei  in  medio  domus  meae.  3.  Non  statuam  coram  oculis  meis  rem  perversam,  opus  declinantium  odio  habeo,  non  adhaerebit  mihi.  4.  Cor  pravum  recedet  a  me,  malum  non  cognoscam.  5.  Detrahentem  clam  proximo  suo,  hunc  disperdam:  elatum  oculis  et  largum  corde,  hunc  ferre  non  potero.  1.  {Clementiam.)  Quod  de  cantu  meminit,  sic  intelligant  lectores,  profiteri  hoc  Psalmo  quod  apud  se  meditatus  erat,  qualis  scilicet  rex  futurus  esset  simulac  promissum  solium  foret  adeptus.  Cantare  ergo  clementiam  et  iudicium  tantundem  valet  ac  testari  solenni  verborum  nuncupatione,  se  fore  iustum  et  aequum  regem.  Augustinus  subtiliter  accipit,  quod  laudandus  sit  Deus  sive  homines  severe  puniat,  sive  misericordem  se  illis  praestet.  Sed  David  hic  non  de  arcanis  Dei  iudiciis,  sed  de  legitima  regni  administratione  concionatur,  ut  tam  verbis  quam  factis  suae  vocationi  respondeat.  Quum  dicit,  tibi  Iehova  psallam,  Dei  beneficio  se  agnoscit  ad  tam  praeclarum  et  honorificum  munus  esse  destinatum:  quia  superbae  temeritatis  fuisset  ultro  se  ingerere.  Non  abs  re  autem  regias  virtutes  duabus  his  partibus  complectitur,  clementia  et  iudicio:  quia  sicuti  praecipuum  regis  munus  est,  suum  cuique  ius  reddere,  ita  sollicitus  erga  suos  amor  et  humanitas  in  eo  requiritur.  Nec  abs  re  dicit  Solomo,  Clementia  stabiliri  solium,  Prov.  16,  12.  2.  {Prudenter  agam.)  Hic  significat  David  probe  se  expendere  quam  difficile  sibi  onus  sit  impositum  ubi  rex  creatus  est.  Scimus,  et  experientia  docet,  omnes  fere  reges  suo  splendore  esse  ebrios:  nec  proverbium  illud  temere  olim  in  usu  fuit,  Aut  regem,  aut  fatuum  oportuit  nasci.  Male  quidem  interpretabantur,  quia  scilicet  nt  plurimum  contingit  eos  qui  rerum  potiuntur,  stultos  esse  et  fatuos.  Et  certe  notabilis  est  Dei  vindicta,  quod  bestiae,  et  indigni  qui  censeantur  in  hominum  numero,  summa  imperia  ut  plurimum  occupent:  sed  quamvis  reges  non  nascantur  stulti,  eos  tamen  excaecat  sua  dignitas,  ne  quid  se  debere  cogitent  suis  subditis,  ut  se  insolenter  efferant,  secure  se  demergant  in  suas  delicias,  tandemque  sui  obliviscantur.  Prudenter  ergo  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci