7:556
bonum
ac
iustum
est
expetat,
et
expetitum
opere
ipso
persequatur.
Haec
est
vera
illa
iustitiae
inhaerentis
ratio,
quam
desiderabat
David,
quum
hanc
emitteret
vocem:
Cor
mundum
crea
in
me,
Deus,
et
spiritum
rectum
innova
in
visceribus
meis
(Psal.
51,
12).
De
hac
apostolus
scribit
(1
Cor.
6,
l
l
)
:
Abluti
estis,
sanctificati
estis,
iustificati
estis,
et
quum
inquit:
Deum
secundum
suam
misericordiam
nos
salvos
fecisse
per
lavacrum
regenerationis
et
renovationis
spiritus
sancti,
quem
effudit
in
nos
abundanter
per
Iesum
Christum
salvatorem
nostrum:
ut
iustificati
gratia
ipsius,
haeredes
simus
secundum
spem
vitae
aeternae
(Tit.
3,
5).
Quanquam
autem
iustitia
haec,
quae
e
fonte
legis
spiritus
profluit,
longe
est
abundantior,
quam
fuit
scribarum
atque
Pharisaeorum
iustitia
(Matth.
5,
20);
tamen
in
iis
qui
hac
praediti
sunt
nihilominus
concupiscentia
repugnat
spiritui
quoad
hic
vivitur
(Gal.
5,
17).
Eo
fit,
ut
iidem
Uli
mente
quidem
serviant
legi
Dei:
carne
autem
legi
peccati
(Rom.
7,
23),
et
sine
peccato
non
vivant
(1
Ioann,
1,
8).
Quum
igitur
homo
plenam
iustitiae
inhaerentis
perfectionem,
quoad
in
hac
terra
vivit,
non
consequatur:
certe
Christus,
qui
factus
est
nobis
sapientia,
iustitia,
sanctificatio,
et
redemptio
a
Deo
(1
Cor.
1,
30),
nobis
in
hac
etiam
parte
benignissime
succurrit,
quatenus
et
per
communicationem
iustitiae
suae
iustitiam
hominis
[pag.
9]
de
Uia
participantis
inhaerentem
ut
efficit:1)
ita
auget,
ut
de
die
in
diem
renovetur,
donec
in
aeterna
patria
plene
perficiatur
et
per
mentum
sanguinis
sui
pretiosi
atque
iustitiam,
quam
constituit
perfectissimam,
impetrat
homini
indulgentiam:
ut
quod
homo
per
infirmitatem
suam
minus
potest,
id
per
ipsius
Christi
perfectionem
recuperetur
ac
condonetur.2)
Hinc
illa
Ioannis
consolatio
:
Filioli,
haec
scribo
vobis,
ut
non
peccetis,
sed
etsi
quis
peccaverit,
advocatum
habemus
apud
patrem
Iesum
Christum
iustum,
et8)
ipse
est
propitiatio
pro
peccatis
nostris
(1
Ioann.
2,
1).
Concurrunt
quidem
Christi
meritum
et
iustitia
inhaerens,
ad
quam
renovamur
per
donum
caritatis:
inhaerens,
ut
ex
ea
pie,
iuste
ac
sobrie
vivamus
in
hoc
saeculo,
exspectantes
beatam
spem
et
adventum
gloriae
magni
Dei
et
salvatoris
nostri
(Tit.
2,
13).
Sed
meritum
Christi,
ut
sit
iustitiae
nostrae
inhaerentis
causa,
et
ut,
quum
iu
multis
labamur
omnes,
ac
propter
infirmitatem
imperfectionemque
nostram
multa
occurrant,
quae
animos
nostros
turbare,
et
ad
desperationem
sollicitare
possint,
in
eodem
merito
et
pretioso
Christi
sanguine
respiremus,
ac
inveniamus
quo
ad
spem
salutis
firmissime
niti
valeamus.
Nam
in
Christo
Iesu
Domino
redemptore
et
salvatore
nostro,
quem
induunt
pii
(G-al.
3,
27),
et
cum
quo
donantur
eis
omnia,
secundum
[pag,
10]
apostolum
(Rom.
8,
32),
1)
effecit,
iidem.
2)
Augustin,
ctr.
Faust.
lib.
19,
cap.
7.
3)
et
om.
Aug.
Mog.
Herg,
et
ed.
Calv.
germ.
|