40:554
designet
simpliciter
artes
liberales,
non
comprehendat
artes
magicas,
quae,
nisi
tunc
vigebant,
postea
floruerunt
apud
Chaldaeos.
Scimus
vero
nihil
fuisse
apud
incredulos
sincerum.
Et
iam
aliqua
ex
parte
admonui,
Danielem
non
fuisse
imbutum
illis
superstitionibus,
quae
tunc
maximo
in
pretio
erant
in
illa
gente.
Corruperant
tunc
astrologiam,
non
contenti
genuina
scientia:
sed
Daniel
et
socii
eius
sic
fuerunt
instituti
apud
Chaldaeos,
ut
non
attingerent
mixturas
illas,
vel
corruptelas
potius,
quae
semper
a
vera
scientia
debent
separari.
Et
absurdum
esset
tribuere
hoc
Deo,
quasi
probaret
artes
magicas
quae,
ut
satis
notum
est,
severe
prohibentur
et
damnantur
ipsius
lege,
Deuteronomii
18.
Quum
ergo
Deus
abominetur
magicas
illas
superstitiones
tanquam
praestigias
diaboli,
non
potest
hoc
quadrare,
Danielem
et
socios
eius
fuisse
divinitus
ornatos
hoc
dono,
quod
scilicet
optime
profecerint
in
omni
literatura
chaldaica.
Restringi
igitur
hoc
debet
ad
veram
et
naturalem
scientiam.
Quantum
ad
Danielem
spectat,
dicit
ipsum
etiam
visiones
et
somnia
intellexisse.
Scimus
autem
ex
duodecimo
capite
Numerorum
duobus
illis
modis
prophetas
intellexisse
quaenam
esset
Dei
voluntas.
Nam
illic
dum
obiurgat
Deus
Aaronem
et
Mariam,
dicit
hoc
esse
quasi
ordinarium,
quoties
manifestare
vult
consilium
suum
prophetis,
ut
per
visiones
et
per
somnia
cum
illis
loquatur:
Mosen
vero
eximi
a
communi
ordine,
quia
facie
ad
faciem,
ore
ad
os
cum
ipso
loquatur.
Deus
ergo
quoties
voluit
prophetis
suis
uti,
vel
per
visiones,
vel
per
somnia
patefecit
illis
quod
volebat
perferri
ad
populum.
Quum
ergo
hic
dicitur,
Danielem
intellexisse
somnia
et
visiones,
tantundem
hoc
valet,
atque
donatum
fuisse
prophetico
spiritu.
Quum
ergo
socii
eius
in
omni
literatura
essent
optimi
doctores
et
magistri,
solus
ipse
propheta
Dei
fuit.
Nunc
tenemus
quorsum
pertineat
hoc
discrimen,
ubi
intelligentia
visionum
et
somniorum
peculiariter
adscribitur
Danieli.
Et
hic
melius
confirmatur
quod
iam
dictum
est,
nempe
iam
tunc
Danielem
fuisse
ornatum
insignibus
Dei,
ut
postea
maiori
cum
fide
posset
suscipere
propheticum
munus,
et
plus
etiam
fidei
adhiberetur
eius
doctrinae.
Potuit
quidem
momento
uno
Deus
ipsum
formare:
deinde
potuit
etiam
incutere
vel
terrorem
vel
reverentiam
omnium
animis,
ut
amplecterentur
eius
doctrinam:
sed
voluit
per
gradus
ita
extollere
servum
suum,
ut
prodiret
opportuno
tempore,
et
non
esset
novitius:
imo
ut
omnes
cognoscerent
iam
a
multis
annis
impressas
fuisse
notas,
quae
eum
discernerent
a
vulgo
vel
communi
ordine.
Postea
sequitur,
18.
Et
a
fine
dierum,
quibus
edixerat
rex
ut
producerentur,
introduxit
eos
princeps
(vel,
praefectus)
eunuchorum
coram
Nebuchadnezer.
|