7:553
553
SEQUITUR
CONSULTATIO
CUIUS
PRIUS
MENTIO
FACTA
EST.
De
conditione
hominis
ante
lapsum.
1)
Deus
creavit
initio
hominem
ad
imaginem
et
similitudinem
suam
(Gen.
1,
26),
eumque
gratia
ornavit,
et
fecit
per
originalem
iustitiam,
ut
esset
omnibus
quum
corporis
tum
animi
viribus
rectus,
nec
agitaretur
ullis
turpidis2)
et
pravis
motibus:
sed
in
eo
caro
spiritui,
atque
inferiores
animi
vires
superioribus,
quae
tantum
ad
bonum
hortabantur,
parerent.
Quum
igitur
animus
hominis
tam
bene
constitutus
esset,
reliquit
eum
Deus
in
manu
consilii
sui
usque
eo,
ut
non
minorem
haberet
vim
ad
eligendum
bonum,
quam
malum
(Eccl.
15,
14).
Quod
si
hac
libertate
sua
usus
fuisset
recte,
et
mandatis
quae
ipsi
Deus
dederat,
obedisset,
bona
quae
acceperat
homo,
atque
iustitiam
sibi
et
omni
posteritati
suae
conservasset,
nihilque
ei
ac
posteritati
ipsius
defuisset
ad
bene
beateque
vivendum:
non
fames,
non
sitis,
non
frigus,
non
aestus,
non
dolor,
non
morbus,
non
mors
eum
afflixisset:
omne
denique
peccatum
atque
vitium
vitasset:
nec
ab
illis,
tanquam
peccatorum
stipendiis,
periculum
ei
ullum
posterisque
illius
allatum
fuisset
De
conditione
hominis
lapsi.
[pag.
4]
Verum,
postquam
primus
parens
noster
contra
quam
mandaverat
Deus
fecit
(Rom.
5,12);
incidit
in
poenam
a
Deo
propositam,
et
iustitiae
originalis
donum
pulcherrimum
amisit:
hinc
carentia
iustitiae
huius,
una
cum
vitioso
concupiscentiae
habitu,
quae
spiritui
et
superioribus
animi
viribus
perpetuo
repugnat
(Ephes.
2,
1
seqq.).
Quod
peccatum,
hoc
est,
privationem
illius
iustitiae,
qua
parte
rationem
subditam
reddebat
Deo,
una
cum
concupiscentia
in
omnem
posteritatem
suam
propagavit,
ut
cum
eo
omnes,
quotquot
in
hanc
lucem
eduntur,
homines
nascantur:
nec
eo
vacuus
sit
1)
Hinc
incipiunt
editiones
genevenses
nullo
generali
titulo
praemisso.
2)
turpibus
Bez.
et
Amst
(unordentlicheD5
troubles).
|