[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


49:55  55  EPIST.  PAULI  AD  ROMANOS  56  non  omnia  quae  hic  recensentur,  vitia  in  singulis  eminent:  nihil  impedit  quominus  rite  ac  vere  in  humanam  naturam  congerantur,  quemadmodum  adnotavimus  supra  cap.  1,  26.  19.  Scimus  autem  quod,  quaecunque  lex  dicit,  iis  qui  in  lege  sunt  loquitur:  ut  omne  os  obstruatur,  et  obnoxius  fiat  omnis  mundus  Deo.  20.  Quoniam  ex  operibus  legis  non  iustificabitur  omnis  caro  coram  ipso:  per  legem  enim  agnitio  peccati.  19.  Scimus  autem.  Omissis  gentibus,  nominatim  ad  Iudaeos  applicat  elogia  illa1):  in  quibus  subigendis  multo  plus  erat  negotii:  quod  vera  iustitia  non  minus  quam  gentes  destituti  praetextu  foederis  Dei  se  tegebant,  ac  si  hoc  ilks  pro  sanctitate  sufficeret,  Dei  electione  a  reliquo  mundo  fuisse  distinctos.  Et  quidem  effugia  profert^  quae  satis  tenebat  Iudaeis  prompta  esse.  Nam  quidquid  sinistre  in  lege  dictum  erat  contra  totum  humanum  genus,  in  gentes  reflectere  solebant:  quasi  essent  ipsi  a  communi  ordine  exempti.  Et  erant  certe,  nisi  excidissent  a  suo  gradu.  Ergo  nequa  falsa  privatae  dignitatis  imaginatio  eos  impediat^  et  ad  solas  gentes  restringant  quae  in  ipsos  promiscue  competunt:  Paulus  hic  antevertit,  atque  a  fine  scripturae  demonstrat,  non  modo  turbae  permistos  esse,  sed  peculiariter  de  ipsis  ferri  hoc  iudicium.  Ac  videmus  quidem  apostoli  diligentiam  in  refellendis  obiectis2).  Quibus  enim  lex  data  est,  aut  quibus  instituendis  servire  debet,  nisi  Iudaeis3)?  Quod  ergo  de  aliis  meminit,  hoc  quasi  accidentale  est,  vel  Tcapepyov,  ut  dicunt:  suis  autem  discipulis  praecipue  suam  doctrinam  aptat.  In  lege  Iudaeos  esse  dicit,  quibus  lex  ipsa  destinata  erat:  unde  sequitur,  ad  eos  proprie  spectare:  et  sub  legis  nomine4)  prophetias  quoque,  atque  adeo  totum  vetus  testamentum  comprehendit.  Ut  omne  os  obstruatur.  Id  est,  ut  praecidatur  omnis  tergiversatio,  atque  excusandi  facultas.  Metaphora  a  iudiciis  petita,  ubi  reus,  si  quid  habet  ad  iustam  defensionem,  vices  dicendi  postulat,  ut  quae  sibi  imposita  sunt  purget:  si  vero  conscientia  sua  premitur,  silet,  ac  tacitus  exspectat  suam  damnationem,  suo  iam  silentio  damnatus.  Eundem  sensum  habet  illa  loquendi  forma  Iob.  39,  34:  Opponam  manum  meam  ori  meo.  Dicit  enim,  etiam  si  non  destituatur  aliqua  excusationis  specie,  iustificandi  *)  quoniam  illae  plus  satis  convictae  non  habebant  iam  quod  obloquerentur.  Hi  autem  aegerrime  succumbebant  etiam  convicti.  2)  quibus  impediri  poterant  Iudaei  a  recta  sui  cognitione.  Ne  praetenderent  ad  profanas  gentes  eas  prophetias  pertinere,  antevertit,  atque  a  fine  scripturae  demonstrat,  eos  esse  proprias  ipsorum  admonitiones.  3)  Primi  ergo  illi  per  legem  docentur.  4)  vocabulo   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci