41:55  55  PRAELECTIONES  56  inrago  Dei  invisibilis,  et  character  gloriae  ipsius,  vel  substantiae  :  hoc  est,  personae  patris.  Deus  ergo  qui  tot  saeculis  visus  fuerat  non  respicere  mundum,  nec  curam  gerere  electi  populi,  in  Christi  adventu  conscendit  tribunal.  Et  huc  etiam  pertinent  quae  habentur  Psalmo  93,  94,  95,  et  usque  ad  100.  Deus  regnat,  exsultet  terra  :  Deus  regnat,  timeant  insulae.  Certe  Deus  non  vixerat  ut  quispiam  privatus  ante  adventum  Christi:  sed  imperium  eius  quod  erexerat,  occultum  erat,  et  absconditum,  donec  ostendit  gloriam  suam  in  persona  unigeniti  filii.  Sedit  ergo  Antiquus  dierum.  Iam  dicit  vestimentum  eius  candidum  fuisse  instar  nivis:  capillum  vero  capitis  fuisse  similem  lanae  mundae.  Hic  sub  forma  hominis  se  Deus  ostendit  prophetae  suo.  Scimus  enim  non  posse  a  nobis  conspici  Deum  qualis  est,  donec  simus  plane  similes  ei,  quemadmodum  dicit  Ioannes  in  sua  canonica  (3,  2).  Quum  ergo  nunc  modulus  noster  non  ferat  plenitudinem  immensae  gloriae,  quae  est  in  essentia  Dei,  necesse  est  ubi  nobis  apparet,  ut  induat  formam  aptam  captui  nostro.  Nunquam  ergo  visus  fuit  Deus  patribus  qualis  est  in  sua  perfectione,  sed  quantum  ferebat  modulus  ipsorum,  praebuit  gustum  aliquem  praesentiae  suae,  ut  certo  cognoscerent  esse  Deum:  et  tamen  ipsum  comprehenderent  quatenus  erat  utile,  et  quatenus  etiam  ferre  poterant.  Haec  ratio  est,  cur  Deus  apparuerit  cum  veste  candida,  quae  scilicet  referret  aliquid  coeleste,  cur  apparuerit  cum  niveis  capillis,  vel  similibus  lanae  albae  et  mundae.  Eodem  pertinet  quod  sequitur,  solium  eius  fuisse  quasi  scintillas  ignis,  hoc  est,  quasi  ignem  rutilantem  :  et  rotas  eius  fuisse  similes  igni  ardenti.  Deus  certe  neque  solium  aliquod  occupat,  neque  rotis  vehitur:  sed  quemadmodum  iam  dixi,  non  debemus  imaginari  Deum  in  sua  essentia  talem  esse,  qualis  prophetae  suo  et  aliis  sanctis  patribus  apparuit:  sed  induit  subinde  varias  formas  pro  captu  hominum,  quibus  praesentiae  suae  signum  aliquod  dare  volebat.  Pluribus  non  insistam  in  istas  loquutiones,  quemadmodum  multos  oblectant  subtiles  allegoriae:  sed  mihi  sufficit  tenere  quod  est  solidum.  Iam  sequitur,  10.  Fluvius  (alii,  lux,  vel,  splendor)  ignis  fluebat,  et  exibat  a  praesentia  eius  (vel,  a  conspectu):  millia  millium  (hoc  est,  decies  centena  millia)  ministrabant  ei:  et  decies  millia  decies  millium  (hoc  est,  myriades  myriadum,  id  est,  centies  millena  millia)  coram  ipso  stabant:  iudicium  sedit,  et  libri  aperti  sunt.  Prosequitur  Daniel  quod  coepit  tractare  proximo  versu:  dicit  splendorem  ignis,  vel  fluvium  ("ITO  enim  utroque  sensu  capi  potest,  quia  irtt  significat  fluere,  et  significat  lucere)  tamen  quoniam  de  splendore  ante  loquutus  est,  non  male  quadrabit  hunc  locum  exponere  de  fluvio,  quod  scilicet  egres-