[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


2:55  [CO  2.55]  Et,  sane  hac  in  parte  singulari  providentia  consuluit  mortalibus  Deus  in  omnes  aetates.  [Inst  1.6.3.]  Nam  si  reputamus  quam  lubricus  sit  humanae  mentis  lapsus  in  Dei  oblivionem,  quanta  in  omne  genus  erroris  proclivitas,  quanta  ad  confingendas  identidem  novas  et  fictitias  religiones  libido:  perspicere  licebit  quam  necessaria  fuerit  talis  coelestis  doctrinae  consignatio,  ne  vel  oblivione  deperiret,  vel  errore  evanesceret,  vel  audacia  hominum  corrumperetur.  Quum  itaque  palam  sit,  Deum  erga  eos  omnes  quos  unquam  erudire  cum  fructu  voluit,  subsidium  verbi  adhibuisse,  quod  effigiem  suam,  in  pulcherrima  mundi  forma  impressam,  parum  esse  efficacem  provideret:  hac  recta  via  contendere  expedit,  si  ad  sinceram  Dei  contemplationem  serio  aspiramus.  Ad  verbum,  inquam,  est  veniendum,  ubi  probe  et  ad  vivum  nobis  a  suis  operibus  describitur  Deus,  dum  opera  ipsa  non  ex  iudicii  nostri  pravitate,  sed  aeternae  veritatis  regula  aestimantur.  Ab  eo  si  deflectimus,  ut  nuper  dixi,  quamlibet  strenua  enitamur  celeritate,  quia  tamen  extra  viam  cursus  erit,  nunquam  ad  metam  pertingere  continget.  Sic  enim  cogitandum  est:  fulgorem  divini  vultus,  quem  et  apostolus  (1  Tim.  6,  16)  inaccessum  vocat,  esse  nobis  instar  inexplicabilis  labyrinthi,  nisi  verbi  linea  in  ipsum  dirigamur.  Ut  satius  sit  in  hac  via  claudicare,  quam  extra  eam  celerrime  currere.  Itaque  saepius  (Psal.  93.  96.  97.  99  et  similibus)  David  superstitiones  e  mundo  tollendas  docens,  quo  pura  vigeat  religio,  Deum  regnantem  inducit;  regnandi  nomine  non  potestatem  significans  qua  praeditus  est,  et  quam  in  universa  naturae  gubernatione  exercet,  sed  doctrinam  qua  sibi  legitimum  principatum  asserit;  quia  nunquam  evelli  queunt  ex  hominum  cordibus  errores,  donec  plantata  fuerit  vera  Dei  cognitio.  [Inst  1.6.4.]  Proinde  idem  propheta,  ubi  commemoravit  gloriam  Dei  a  coelis  enarrari  (Psal.  19,  1),  opera  manuum  enuntiari  a  firmamento,  ab  ordinata  dierum  noctiumque  serie  maiestatem  eius  praedicari,  deinde  ad  verbi  mentionem  descendit:  lex,  inquit  (Psal.  19,  8),  Domini  immaculata,  convertens  animas  ;  testimonium  Domini  fidele,  sapientiam  praestans  parvulis;  iustitiae  Domini  rectae,  laetificantes  corda;  praeceptum  Domini  lucidum,  illuminans  oculos.  Etsi  enim  alios  quoque  legis  usus  comprehendit  significat  tamen  in  genere,  quum  frustra  Deus  omnes  populos  ad  se  invitet  coeli  terraeque  intuitu,  hanc  esse  peculiarem  filiorum  Dei  scholam.  Eodem  spectat  Psal.  29.  ubi  propheta  concionatus  de  terribili  Dei  voce,  quae  in  tonitru,  ventis,  imbribus,  turbinibus  et  procellis  terram  concutit,  tremefacit  montes,  cedros  confringit,  in  fine  tandem  subiicit,  cani  eius  laudes  in  sanctuario,  quia  ad  omnes  Dei  voces  quae  in  aere  resonant,  surdi  sunt  increduli.  Sicut  alium  psalmum,  ubi  descripsit  terribiles  fluctus  maris,  ita  claudit  (Psal.  93,  5):  testimonia  tua  verificata  sunt;  decor  templi  tui,  sanctitas  in  longitudinem   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci