15:55
55
EPISTOLA
1918
56
partem
animo
revolvere
atque
prope
colligere.
Quis
vero
tali
initio
non
parem
exitum
divinasset?
Solent
enim
fere
omnia
quodam
naturae
vitio
in
deterius
labi
et
(ut
in
proverbio
est)
quae
malo
inchoata
sint
principio
bonum
exitum
sortiri
non
possunt.
Videte
nunc
quid
feceritis,
viri
evangelici
!
Homunculum
advenam
et
peregrinum,
professioni
vestrae
evangelicae
et
christianae
caritati
confisum,
tam
foede
et
ignominiose
traduxistis,
tam
dire
et
immaniter
exstinxistis.
Ad
vos
ultro
fidentem,
sine
tumultu,
sine
seditione,
sine
iniuria
profectum
accusastis,
dolo
tenuistis,
carceribus
intrusum
peregistis,
et
vivum
tandem
omni
humanitate
et
misericordia
prorsus
exuti
ardentibus
flammis
perussistis.
O
praeclarum
facinus
nullis
sacculis
abolendum!
Haeccine
est
illa
christiana
caritas,
haeccine
evangelica
vestra
professio,
quam
universo
orbi
persuadere
tantopere
studebatis?
Docuitne
vos
dominus
et
redemptor
noster
Iesus
Christus
sic
in
haereticorum
causa
procedere,
qui
haereticum
ab
ecclesia
pellendum
et
loco
ethnici
habendum
praemonuit?
Haecne
a
Paulo,
vase
electionis,
didicistis,
qui
haereticum
hominem
saepe
monendum
et
vitandum
praedicavit?
Huncne
morem
vobis
Ignatius,
Irenaeus,
Augustinus,
et
caeteri
patres
orthodoxi
per
manus
tradiderunt,
qui
veram
Dei
ecclesiam
pati
non
persequi
solere
dixerunt,
et
pro
haereticis
pie
orandum,
si
forte
per
Dei
gratiam
et
benignitatem
ad
mentem
t
poenitentiam
reducantur?
At
saltem
vos
instruere
debuit
sapiens
ille
legisperitus
Gamaliel
ex
principibus
synagogae,
qui
a
sanguine
apostolorum
novam
doctrinam
promulgandum
iussit
temperari
et
rem
omnem
Deo
committi,
quae
si
mala
esset
se
ipsam
dissolveret.
Nonne
vos
scribis
et
Pharisaeis,
si
non
mitiores,
saltem
minime
deteriores
aut
crudeliores
esse
decebat?
Sed
quid
egistis?
Pauperculum
virum
ab
omnibus
destitutum,
in
manus
vestras
datum,
cum
omni
prius
ludibrio
et
ignominia
traductum,
flagranti
incendio
concremastis.
Quid
evangelio
cum
flammis?
Existimastis
forte
illum
in
tanta
sui
animi
angustia
et
horrore,
et
tanta
mundi
ignominia,
opprobrio,
saevitia
et
insultatione,
a
clementissimo
Deo
fuisse
derelictum?
Absit!
Expendamus
causam
mortis.
Unum
solum
Deum
esse
dicebat,
patrem
illum
Domini
Iesu
Christi
a
quo
sunt
omnia.
Atque
hoc
filius
ipse
fatetur
et
Paulus
diserte
testatur.
Vestrum
trinitatis
nomen
irridebat.
Merito
:
quum
et
nomen
imaginarium
et
femineum
sit,
et
vero
Deo
contumeliosum
qui
nec
sancta
nec
dea
trinitas
appellatur,
nec
triplex,
nec
trinomius,
nec
divisus,
nec
compositus
est,
nt
ex
sacris
literis
discere
potuistis.
Unum
solum
.unius
altissimi
Dei
filium
agnoscebat
Iesum
Christum,
ex
virgine
natum,
a
Iudaeis
crucifixum,
humani
generis
redemptorem.
Atqui
hoc
est
totius
|