7:549
549
SACRAE
CAESAREAE
MAIESTATIS
DECLARATIO
QUOMODO
IN
NEGOTIO
RELIGIONIS
PER
IMPERIUM,
USQUE
AD
DEFINITIONEM
CONCILII
GENERALIS,
VIVENDUM
SIT,
IN
COMITIIS
AUGUSTANIS
XV.
MAII
ANNO
MDXLVIIL
PROPOSITA
ET
PUBLICATA
ET
AB
OMNIBUS
IMPERII
ORDINIBUS
RECEPTA.
1)
Imperatoria
Maiestas,
Dominus
noster
clementissimus,
sacri
Imperii
Electoribus,
Principibus
et
Statibus
praesentibus,
absentiumque
Legatis
ac
Consiliariis
clementer
exponit,
se
ab
initio
Imperii
sui
omnem
animi
et
consilii
vim
eo
semper
intendisse,
ut
providenda
sibi
ac
promovenda
esse
existimaret,
quae
cum
salute,
utilitate,
dignitate
ac
gloria
Reipublicae
christianae,
et
praesertim
sacri
Imperii
germanicae
nationis,
patriae
suae
carissimae,
coniuncta
esse
ullo
modo
viderentur,
ut
sic
demum
universi
Imperii
ordines,
membra
ac
subditi,
sub
Maiestatis
ipsius
alias
felici
imperio,
quieti
ac
concordes
tranquillam
et
florentem
vitam
agerent
Animadvertit
autem
sua
Maiestas,
et
perspicuis
argumentis,
ac
re
etiam
ipsa
manifeste
deprehendit,
nisi
rebus
christiane
compositis,
et
perniciosissimo
religionis
dissidio
legitime
summoto,
unde
ortae
suspiciones,
discordiae,
bella,
odia,
omnes
Imperii
Status
magnis
hactenus
incommodis
ajfecissent,
neque
statuendae
pacis,
neque
iuris
exercendi,
neque
certae
ullius
tranquillitatis
spem
aliquam
exsistere.
Quamobrem
annis
superioribus
omne
remediorum
genus
pertentans,
varia
colloquia
aliasque
tractationes
instituit,
sperans
his
rationibus
noxiam
hanc
dissensionem,
vel
ad
christianam
conciliationem,
vel
certe
ad
sensum
aliquem
meliorem
adduci
posse.
Verum
quum
animadversum
esset,
dum
haec
agerentur,
huius
discordiae
malum
eousque
progressum,
ut
non
Germanos
tantum,
sed
plerosque
etiam
alios
nominis
christiani
populos
communi
contagione
attactos
iam
labes
1)
De
hac
declaratione,
quae
in
cxx.
libri
calviniani
genevensibus
non
legitur,
adeas,
quaesumus,
Prolegomena
nostra.
Nos
eum
textum
descnbimus
quem
ex
ed.
authentica
Augustana
repetitum
unica
tertia
editw
tractatus
nostri
in
ipsa
Germania
impressa
exhibet.
Variantes
nullas
adscribimus,
quum
alter
qui
exstat
textus
ex
nova
aliqua
versione
archetypi
germanici
prodierit,
eaque
de
causa
cum
hoc
nostro
non
nisi
quoad
sensum,
nusquam
in
verbis
conveniat.
|