40:547
547
PRAELECTIONES
548
autem
qui
excellunt
perspicacia
esse
hebetes,
ubi
opus
esset
iudicio
et
discretione.
Tenendum
igitur
est
et
mentes
et
corda
hominum
sic
gubernari
arcano
Dei
instinctu,
ut
mutet
affectus,
prout
visum
est.
Ita
non
est
cur
nobis
tantopere
metuamus
ab
hostibus
nostris,
qui
tametsi
pleno
gutture
rabiem
evomant,
et
referti
sint
saevitia,
possunt
tamen
flecti
a
Domino.
Et
ita
discamus
exemplo
Danielis,
secure
pergere
in
cursu
nostro,
et
non
deflectere,
etiam
si
totus
mundus
sese
nobis
opponat,
quia
Deo
facile
et
promptum
erit,
tollere
omnia
impedimenta.
Et
experiemur
humanos
qui
alioqui
sunt
crudelissimi,
quum
Dominus
volet
nobis
parcere.
Tenemus
tam
sensum
verborum,
quam
consilium
prophetae
in
hoc
versu.
Sequitur,
10.
Et
dixit
praefectus
eunuchorum
Danieli,
Timeo
ego
dominum
meum
regem,
qui
constituit
(nam
Minnah,
quod
est
narrare,
significat
ordinare,
vel
constituere:
qui
ergo
constituit)
cibum
vestrum,
et
potus
vestros
:
quare
videbit
facies
vestras
tristes
(vel,
macilentas,
vel
austeras,
vel
tetricas:
nam
descendit
a
verbo
rjyr
zaaph,
quod
significat
irasci:
sed
translatitie
ita
vocantur
facies
tetricae,
et
macilentae,
et
austerae)
prae
pueris,
qui
sunt
vobis
similes?
(alii
aequales
vertunt,
qui
sunt
secundum
similitudinem
vestram.
Posset
hic
esse
sensus,
qui
hodie
vobis
sunt
similes,
postea
erunt
pingues,
et
obesi,
vos
autem
macilenti.
Haec
mutatio
creabit
mihi
periculum),
et
obnoxium
reddetis
caput
meum
regi
(nam
2)H
hob
Hebraeis
est
debitor.
Inde
hoc
verbum
deducitur,
quod
significat
obnoxium
reddere).
Patitur
Daniel
repulsam
a
praefecto.
Et
certe
(quemadmodum
nuper
attigi)
non
laudata
fuit
illius
humanitas,
quod
obsequutus
sit
voto
et
precibus
Danielis,
sed
quod
sepelierit
illud
unde
poterat
Daniel
venire
in
magnum
discrimen.
Et
in
ipsis
verbis
apparet
humanitas,
quia
tametsi
negat
quod
fuerat
petitum,
excusat
tamen
comiter,
et
blandis
verbis,
quasi
diceret,
se
libenter
hoc
daturum
esse,
nisi
metueret
sibi
ab
iracundia
regis.
Haec
igitur
summa
est,
praefectum,
quamvis
non
ausus
fuerit
Danieli
morem
gerere,
tamen
humaniter
se
gessisse
erga
ipsum
et
eius
socios,
ne
traheret
eos
in
periculum
capitis.
Dicit
se
metuere
regem
qui
ordinavit
cibum.
Hic
non
est
vituperandus,
quod
sibi
ab
homine
mortali
metuat
magis,
quam
a
Deo
vivo.
Nulla
epim
potuit
esse
Dei
cognitio.
Quanquam
forte
persuasus
erat
Danielem
petere
sincero
studio
pietatis
quod
petebat:
tamen
non
putat
hoc
ad
se
spectare.
Putavit
enim
Iudaeis
suum
esse
peculiarem
cultum:
sed
interea
religio
babylonica
apud
eum
primatum
retinet:
quemadmodum
multi
profani
homines
putant
nos
recte
quidem
agere,
quum
abiicimus
superstitiones:
sed
interea
indormiunt
|