40:542
in
eodem
essent
ordine.
Non
dicit
se
fuisse
ex
stirpe
regia,
sed
tantum
ex
tribu
Iehudah.
Probabile
autem
est
ex
familia
illustri
fuisse
progenitos,
non
ex
vulgo,
quoniam
reges
potius
sumebant
ex
suis
propinquis
quos
praeficerent
toti
populo,
quam
ex
aliis.
Porro
quum
iam
regnum
Israel
esset
excisum,
potest
fieri,
ut
modestiae
causa
Daniel
non
extulerit
genus
suum,
neque
palam
dixerit
se
natum
esse
ex
nobili
et
celebri
familia.
Contentus
ergo
fuit
uno
verbo,
quod
ipse
et
socii
fuerint
ex
tribu
Iehudah,
et
adducti
fuerint
inter
filios
procerum.
Dicit
mutata
fuisse
nomina,
nempe
ut
modis
omnibus
deleret
rex
ex
eorum
cordibus
memoriam
propriae
gentis,
et
ut
a
sua
origine
deficerent.
Quantum
ad
interpretationes
spectat,
ego
existima
iam
vobis
fuisse
dictum
quod
satisfaceret.
Ego
tamen
non
libenter
sum
curiosus
in
nominibus,
ubi
subest
obscuritas:
praesertim
in
his
chaldaicis.
Quantum
attinet
ad
hebraica
nomina,
scimus
inditum
fuisse
nomen
Danieli,
quasi
esset
vel
iudex,
vel
iudicium
Dei.
Ergo
sive
instinctu
arcano
Dei
parentes
imposuerint
hoc
nomen,
sive
ex
communi
usu,
Daniel
vocatus
fuit
hoc
nomine,
ut
sit
iudex
Dei.
Sic
etiam
de
reliquis:
nam
Hananiah
habet
certam
interpretationem,
quod
scilicet
misericordiam
sit
adeptus
a
Domino.
Ita
Misael
requisitus
vel
postulatus
a
Deo.
Sic
etiam
Azariah
auxilium
Dei,
vel
cui
Deus
auxiliatur.
Sed
haec
omnia
vobis
iam
melius
exposita
fuerunt.
Ideo
autem
haec
attigi,
quoniam
mutatio
non
habet
similem
rationem.
Hoc
igitur
nobis
sufficiat,
mutata
fuisse
nomina
ut
aboleretur
memoria
regni
Iehudah
ex
ipsorum
cordibus.
Et
quidam
etiam
ex
Hebraeis
dicunt
fuisse
haec
nomina
sapientum.
Quidquid
sit,
consilium
regis
fuit,
abducere
pueros
istos,
ne
quid
amplius
commune
haberent
cum
electo
populo,
sed
degenerarent
in
mores
chaldaicos.
Daniel
non
potuit
efficere
quin
nomen
illi
mutaret
princeps
eunuchorum,
vel
magister:
nec
fuit
in
eius
arbitrio
prohibere:
ita
etiam
de
sociis
eius
dicendum
est.
Sed
satis
illis
fuit
retinere
memoriam
sui
generis,
quam
Satan
hoc
artificio
volebat
prorsus
delere.
Et
tamen
fuit
haec
gravis
tentatio,
quum
haec
macula
servitutis
illis
adspergeretur.
Quum
enim
mutata
fuerunt
nomina,
rex
vel
praefectus
iste
Aspenaz
voluit
illos
cogere
sub
iugum,
ac
si,
quoties
nomen
illud
novum
audiebant,
illis
ante
oculos
poneretur
iudicium
suae
servitutis.
Videmus
ergo
quorsum
spectaverit
ista
nominum
mutatio,
nempe
ut
miseri
isti
exsules
scirent
se
non
esse
liberos,
sed
quasi
resectos
esse
a
genere
israelitico:
et
hac
nota,
vel
hoc
symbolo
iam
addictos
esse
in
servitutem
et
regi
babylonio
et
eius
aulae.
Fuit
igitur
haec
dura
tentatio:
sed
nihil
obfuit
servis
Dei
ita
contumeliose
tractari
coram
hominibus,
modo
ne
inficerentur
ulla
corruptela:
quemadmodum
etiam
sequitur
fuisse
sic
|