9:541
541
AD
VERSIPELLEM
MEDIATOREM.
542
gandum?
et
adhuc
Paulum
[pag.
57]
traditionum
praeconem
citabis,
quo
inviolabilis
sit
earum
autoritas!
Alios
antiquos
ritus,
quorum
vestigia
et
lineamenta
apparent,
quamvis
a
suo
fine
et
usu
nonnihil
deflexerint,
pacis
et
unitatis
studio
observandos
existimat,
donec
legitima
autoritate
aut
restituantur
prisco
suo
fini,
aut
ex
usu
removeantur.
Quoniam
astute
quid
velit
dissimulat,
monendi
sunt
lectores,
ad
hanc
classem
referri
omnes
histrionicos
gestus,
qui
simiis
magis
conveniunt
quam
hominibus,
et
vix
in
actione
profana
essent
tolerabiles.
Utcunque
a
fonte
non
vitioso
manarint,
constat
nihil
[pag.
58]
aliud
hodie
esse
quam
sacrorum
inquinamenta.
Pax
igitur
tua,
nugator,
cuius
studio
quaevis
pietatis
ludibria
obtegis,
quando
ter
proditoria
est,
a
nobis
procul
facessat.
Quod
ritus
quosdam
antiquissimos,
qui
religiose
olim
fuerunt
observati,
et
paulatim
obsoleverunt,
rursus
in
usum
restitui
cupit
per
legitimam
autoritatem,
et
quam
minima
fieri
possit
perturbatione,
si
palam
fecisset
de
quibus
loquatur,
signum
aliquod
ingenuitatis
dedisset.
Usum
calicis
in
sacra
coena
populo,
cui
indigne
ereptus
est,
reddi
non
modo
rectum
foret,
sed
omnino
necessarium.
Nec
dubito
quin
[pag.
59]
hoc
inserendo
')
favorem
captaverit.
Sed
quam
dilute
restitutionem
hanc
procurat?
Dimidia
tantum
coenae
pars
residua
est
in
papatu.
Haec
laceratio,
an
ad
momentum
ferenda
esset?
Et
qui
licet
vel
ad
momentum
discerpere
quae
Christus
individuo
nexu
coniunxit?
Nugator
a
putidi
cleri
nutu
pendere
nos
iubet,
et
quasi
in
re
levicula
cavere
omnem
perturbationem.
Sed
minime
obscurum
est,
quin
eadem
qua
prius
malitia,
species
omnes
subticens,
nova
onerum
mole
opprimere
tentet
miseras
animas.
Quantum
ad
ritus
particulares,
vigeat
sane
Augustini
sententia:
[pag.
60]
ut
singulis
ecclesiis
liberum
sit
morem
suum
tenere
:
imo
interdum
utile
est,
ne
externis
caeremoniis
alligetur
religio,
aliquid
esse
varietatis:
modo
absit
aemulatio,
nec
ulii
ab
aliis
novitate
illecti
diversum
aliquid
habere
affectent.
Quanquam
ut
intelligant
lectores
sincerum
nihil
ab
hoc
homine
prodire,
memoria
teneant,
longe
aliam
fuisse
temporis
illius
rationem
ac
nostri,
ex
quo
turmatim
innumera
superstitionum
congeries
ad
obruendum
Dei
cultum
exundavit.
Expendere,
etiam
convenit
quid
valeat,
neque
contra
fidem,
neque
contra
bonos
mores
iniungi.
Nam
quum
velit
Deus
[pag.
61]
ex
praescripto
legis
suae
coli,
ac
proinde
fictitios
cultus
detestetur,
fidei
certe
repugnat,
quidquam
eius
mandatis
addi
hominum
arbitrio
:
nec
bonis
moribus
consentaneae
sunt
ludicrae
ineptiae,
quibus
tota
religio
foedata
est
in
papatu.
Si
qui
ritus
per
se
boni
sint
ac
utiles,
errorem
qui
1)
tite
pi
triceps
et
Gallus
(eutrelacant)
Beza
emendarit:
inferendo.
|