40:541
541
IN
DANIELEM.
CAP.
I.
542
silium
regis:
sed
videbimus,
ut
Deus
et
Danielem
et
eius
socios
spiritu
suo
gubernaverit,
quo
caverent
sibi
ab
istis
diaboli
insidiis,
et
abstinerent
etiam
a
cibo
et
potu
regio,
ne
se
polluerent.
Sed
haec
suo
loco
postea
dicentur.
Nunc
tantum
agimus
de
ipsius
regis
astutia.
Iussit
ergo
illis
distribui
unoquoque
die
ex
potu
suo
et
ex
cibo:
non
parcimoniae
causa
singulis
diebus
portio
data
fuit
illis,
sed
quia
rex
volebat
perinde
illis
parari
cibum,
atque
sibi
et
aliis
proceribus.
Addit
ut
educarentur
tribus
annis:
nempe
donec
probe
formati
essent
in
scientia
chaldaica:
deinde
donec
etiam
linguae
periti
essent.
Potuit
autem
sufficere
triennium
ad
utrumque,
quia
iam
elegerat
sibi
pueros
ingeniosos,
et
qui
facile
et
linguas
et
scientias
discerent.
Quum
ergo
praediti
essent
tanta
facultate,
non
mirum
est
quod
trium
annorum
spatium
illis
praescriptum
a
rege
fuerit.
Tandem,
inquit,
ut
a
fine
Morum,
nempe
trium
annorum.
Diximus
hoc
non
debere
referri
ad
pueros,
quasi
rex
postea
ex
illis
quosdam
delegerit.
Nam
videbimus
suo
loco
fuisse
praefixum
certum
tempus.
Ergo
non
opus
est
longa
refutatione.
Nam
illud
certum
est,
de
extremitate
trium
annorum
prophetam
loqui.
Dictum
fuerat
paulo
ante
ut
starent
in
palatio:
sed
hoc
etiam
intelligi
debet
de
hoc
tempore,
cuius
nunc
fit
mentio.
Non
igitur
statim
-apparuerunt
coram
rege,
sed
destinati
erant
in
hunc
finem.
Quum
ergo
rex
iussisset
eos
ali,
ut
eorum
ministerio
postea
uteretur,
bis
idem
repetit
Daniel
nempe
ita
fuisse
splendide
educatos,
quoniam
rex
volebat
illos
sibi
ministros
habere
in
mensa
et
aliis
officiis.
Iam
sequitur,
6.
Et
fuit
in
illis
ex
filiis
Iehudah
Daniel,
Hananiah,
Misael
et
Azariah.
7.
Et
imposuit
illis
princeps
eunuchorum
(hoc
est,
magister
eunuchorum)
nomina:
imposuit,
inquam,
Danieli
Baltazar,
et
Hananiae
Sadrak,
et
Misael
Mesach,
et
Azariae
Abednego.
Iam
descendit
propheta
ad
id
quod
proprie
convenit
instituto.
Neque
enim
proposuit
historiam
narrare,
sed
breviter
attigit
quod
necessarium
erat,
ut
sciremus
quomodo
Deus
illum
sibi
aptaverit,
ut
postea
iniungeret
propheticum
munus.
Postquam
ergo
narravit
fuisse
adductos
ex
semine
regio,
et
ex
semine
procerum
qui
ingenio,
et
dexteritate,
et
facundia
pollerent,
et
vigerent
etiam
corpore:
iam
adiungit
se
et
socios
fuisse
in
illorum
numero.
Alios
omittit,
quia
in
illis
nihil
exstitit
memoratu
dignum.
Et
(quemadmodum
iam
dixi)
quod
hactenus
retulit
fuit
quasi
parergon.
Nunc
ergo
notandum
est
nobis
consilium
prophetae,
quod
scilicet
ipse
cum
tribus
sociis
abductus
fuerit
in
exsilium,
et
educatus
fuerit
in
aula
regis
Nebuchadnezer
more
regio,
et
sumptuose,
ut
postea
unus
esset
ex
praefectis,
socii
etiam
|