[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


47:54  docilitatem  compositus.  Videbat  Christus  multis  spinis  refertum  Nicodemi  animum,  multis  vitiosis  herbis  praefocatum,  ut  vix  spirituali  doctrinae  ullus  esset  locus.  Haec  igitur  exhortatio  arationis  instar  fuit  ad  eum  purgandum,  ne  quid  doctrinae  profectum  impediret  Quare  meminerimus  ita  semel  uni  hoc  fuisse  dictum,  ut  eadem  quotidie  voce  nos  omnes  filius  Dei  compellet.  Quis  enim  nostrum  pravis  affectibus  vacuum  se  dicet,  ut  tali  purgatione  opus  non  habeat?  Ergo  si  probe  et  utiliter  in  Christi  schola  proficere  libet,  hinc  exordium  facere  discamus.  Nisi  quis  iterum  natus.  Ac  si  diceret:  Quamdiu  non  habes  quod  praecipuum  est  in  regno  Dei,  non  multi  hoc  facio  quod  me  agnoscis  magistrum.  Hic  enim  primus  in  regnum  Dei  ingressus  est,  ut  sis  novus  homo.  Quoniam  autem  insignis  est  haec  sententia,  singulas  partes  propius  excutere  convenit.  Videre  regnum  Dei  idem  valet,  ac  ingredi  in  regnum  Dei,  sicuti  mox  patebit  ex  contextu.  Sed  falluntur,  qui  regnum  Dei  pro  coelo  accipiunt,  quum  potius  spiritualem  vitam  significet,  quae  fide  in  hoc  mundo  inchoatur,  magisque  in  dies  adolescit  secundum  assiduos  fidei  progressus.  Ita  sensus  est,  neminem  vere  aggregari  in  ecclesiam  posse,  ut  censeatur  inter  Dei  filios,  quin  prius  renovatus  sit.  Itaque  breviter  hic  ostenditur  quale  sit  christianismi  initium.  Atque  hac  loquutione  simul  docemur,  exsules  nos  ac  prorsus  alienos  a  regno  Dei  nasci,  ac  perpetuum  nobis  cum  ipso  dissidium  esse,  donec  alios  secunda  genitura  nos  faciat.  Generalis  enim  est  sententia,  quae  complectitur  totum  humanum  genus.  Si  uni  hoc  dixisset  Christus  vel  paucis,  non  posse  eos  pervenire  in  coelum,  nisi  prius  renati  essent,  possemus  coniicere  certas  personas  duntaxat  notari,  sed  de  omnibus  sine  exceptione  loquitur.  Est  enim  indefinita  oratio,  quae  tantundem  valet  ac  universalis,  Quicunque  non  fuerit  renatus,  ete.  Porro  verbo  renascendi  non  partis  unius  correctionem,  sed  renovationem  totius  naturae  designat.  Unde  sequitur  nihil  esse  in  nobis  nisi  vitiasum.  Nam  si  in  toto  et  singulis  partibus  necessaria  est  reformatio,  corruptionem  ubique  diffusam  esse  oportet.  Qua  de  re  paulo  post  fusius  dicendum  erit.  Erasmus  Cyrilli  opinionem  sequutus  adverbium  avwfrsv  male  transtulit,  e  supernis.  Ambigua  est,  fateor,  illius  significatio  apud  Graecos,  sed  Christum  hebraice  cum  Nicodemo  loquutum  esse  scimus.  Porro  illic  amphibologiae  locus  non  fuisset,  qua  deceptus  Nicodemus  in  secunda  carnis  nativitate  -pueriliter  haesitat.  Nihil  ergo  aliud  concepit  ex  Christi  sermone  quam  hominem  rursum  nasci  oportere,  antequam  in  regno  Dei  censeatur.  4.  Quomodo  potest  homo  nasci.  Tametsi  loquendi  forma,  qua  usus  est  Christus  in  lege  et  prophetis,  expressa  non  erat,  quum  tamen  passim  in  scriptura  renovationis  mentio  occurrat,  sitque  unum  ex  pri-  4*  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci