37:537
537
IN
IEREMIAM.
CAP.
II.
538
quosque
lapillos
reperietur
quod
mecum
possit
conferri?
Hac
igitur
similitudine
ostendit
Deus,
quam
perverso
ingenio
fuerint
Iudaei,
quum
ita
abiecerint
bonum
illud
inaestimabile,
nempe
habere
Deum
patrem,
et
florere
sub
eius
regno.
Nihil
enim
ipsis
ad
beatam
vitam
defuerat,
quamdiu
se
reddiderant
capaces
paterni
favoris,
quo
Deus
ipsos
complexus
fuerat,
et
volebat
ad
finem
usque
prosequi.
Quum
ergo
Deum
experti
essent
tam
beneficum,
nonne
oportuit
esse
plus
quam
amentes,
qui
ita
abiecerint
sponte
eius
gratiam?
quum
tamen
puellae
soleant
mordicus
affixos
habere
sensus
omnes
suis
nugis,
quae
nullius
sunt
pretii.
Sed
propheta
consulto
hac
similitudine
usus
est,
ut
sibi
faceret
transitum
ad
proximam
sententiam.
Volebat
enim
Iudaeos
conferre
mulieribus
adulteris
quae,
dum
feruntur
effraeni
sua
libidine,
rapiuntur
post
suos
vagos
amores.
Ergo
quum
vellet
obiicere
hoc
crimen
Iudaeis,
ex
professo
loquutus
est
de
monilibus
virginum,
et
ideo
sequitur,
33.
Cur
bonificas
(id
est,
paras,
concinnas)
vias
tuas
ad
quaerendum
amorem
?
itaque
etiam
pravitates
docuisti
in
viis
tuis.
Varie
exponitur
hic
versus.
Sed
simpliciter
intelligit
propheta
Iudaeos
similes
esse
mulieribus
lascivis:
quae
non
tantum
maritos
suos
domi
contemnunt,
sed
discursant
huc
atque
illuc:
deinde
fucant
facies
suas,
et
accersunt
sibi
multas
illecebras
impudicitiae.
Dicit
ergo
Iudaeos
ita
fecisse:
et
hoc
vocat
bonificare
vias
suas.
Nam
hoc
verbum
apud
Hebraeos
late
patet:
accipitur
enim
pro
parare,
pro
conciliare
gratiam.
Sed
hic
tantundem
valet
ac
si
dixisset
propheta,
Cur
te
ipsam
fucas
ac
pingis,
quemadmodum
solent
meretrices,
quae
ut
alliciant
stultos
iuvenes,
et
inflamment
eorum
libidinem,
multis
artificiis
utuntur?
cur
ergo
tantum
sumis
laborem
ad
meretricium
quaestum?
Videbimus
quorsum
hoc
dicat
in
fine
capitis:
nam
obiiciet
illis
Assyrios
et
Aegyptios.
Est
autem
haec
trita
doctrina
apud
prophetas,
conferre
scilicet
amatoribus
populos
illos,
quoniam
Iudaei,
quum
deberent
penitus
affixi
esse
Deo
(quemadmodum
mulier
casta
non
convertit
oculos
huc
et
illuc,
neque
vagatur,
sed
respicit
solum
maritum),
tamen
nunc
putabant
sibi
ab
Assyriis
petendam
salutem
esse,
nunc
autem
confugiebant
ad
Aegyptios.
Hanc
ergo
pravitatem
nunc
in
ipsis
accusat
propheta:
et
ideo
metaphorice
loquitur
de
ipsis
tanquam
de
persona
mulieris
adulterae,
quae
marito
suo
spreto
vagatur
post
quoslibet,
et
quaerit
sibi
adulteros
et
stultos
adolescentes
omnibus
locis,
et
est
exposita
omnium
libidini.
Nunc
tenemus
prophetae
sensum.
Quantum
ad
verba
spectat,
dicit,
Cur
ita
concinnas
vias
tuas?
Sed
studia
hic
confert
etiam
corpori
|