37:536
esset
aliquod
portentum
:
ideo
exclamat,
O
generatio,
quasi
diceret
incredibile
esse
quod
videt.
Postea
adiungit,
Videte
ipsi
sermonem
Iehovae.
Hoc
longe
fuit
gravius,
quam
si
eos
citasset
ad
Dei
tribunal.
Nam
hoc
modo
ostendit
nimis
crassam
esse
eorum
malitiam,
quod
sine
causa,
imo
sine
ullo
praetextu,
et
absque
pudore
ita
Deum
abnegassent,
qui
tam
liberalem
erga
ipsos
se
praestiterat.
Interea
oblique
ipsos
perstringit,
quod
iam
nullus
sit
ipsos
docendi
locus.
Iubet
igitur
ipsos
rem
ipsam
oculis
perspicere,
quia
surdi
sint,
vel
quia
aures
habeant
clausas
et
obturatas
ad
omnem
doctrinam.
Nam
ab
ipso
sermone
ad
rem
ipsam
revocat
eos,
quemadmodum
diximus:
et
hoc
interpretes
non
viderunt.
Iam
.sequitur
illa
exprobratio,
Quod
Deus
non
fuerit
illis
desertum,
sed,
quemadmodum
docuit
ante
propheta,
profluxerit
ab
ipso
omnis
bonorum
copia
ad
satietatem
usque.
Quum
ergo
Deus
ipsos
locupletasset
sua
benedictione,
hinc
crimen
magis
augetur,
quod
ipsum
deseruerint.
Iam
in
postrema
parte
versus
Deus
expostulat
de
ipsorum
ingratitudine,
quod
putent
se
dominari.
Nam
regale
quidem
erant
sacerdotium,
sed
Dei
beneficio:
non
regnabant
suo
iure,
non
regnabant
quod
adepti
essent
imperium
marte
suo,
vel
industria,
aut
propria
virtute,
aut
etiam
felicitate:
unde
igitur?
precario
duntaxat.
Quum
ergo
reges
essent,
modo
subiicerent
se
summo
regi,
volebant
separatim
regnare,
hoc
est,
pro
sua
libidine:
et
ita
calcabant
pedibus
Dei
gratiam.
Hanc
igitur
pravitatem
in
ipsis
accusat
propheta.
Et
eodem
etiam
spectat
clausula
versus,
Non
veniemus
amplius
ad
te,
quasi
non
egerent
auxilio
Dei,
quoniam
putabant
sibi
suppetere
quidquid
ad
statum
suum
fulciendum
opus
erat.
Quum
ergo
ita
turgerent
pravo
fastu,
spernebant
Dei
gratiam,
quasi
non
opus
esset
alieno
subsidio.
Sequitur,
32.
An
obliviscetur
puella
ornamenti
sui
?
sponsa
ligaminum
suorum?
(ad
verbum:
alii
vertunt*
murenulas,
alii
torques
:
sed
nomen
hoc
deducitur
a
Ht^p,
quod
est
ligare.
Apud
nos
possemus
vertere
tressures,
proprie)
populus
autem
meus
(nam
Vau
debet
resolvi
in
adversativam
particulam),
oblitus
est
mei
diebus
innumeris
(quibus
non
est
numerus,
ad
verbum).
Hic
confirmat
Deus
proximam
sententiam,
et
pudorem
vult
incutere
populo
suo,
quod
minoris
fuerit
aestimatus,
quam
soleant
puellae
aestimare
mundum
suum
muliebrem.
Nam
certe
monilia
virginum
sunt
merae
nugae:
et
tamen
videmus
ita
rapi
puellas
stulta
cupiditate,
ut
non
minoris
faciant
sua
monilia,
et
nugas
illas,
quam
propriam
vitam.
Quid
ergo
hoc
sibi
vult,
inquit
Deus,
quod
populus
meus
oblitus
est
mei?
an
reperietur
tale
aliquod
ornamentum?
an
inter
margaritas,
et
pretiosissimos
|